Evrenin kusurlarına örnek veremeyiz. Çünkü sorunuz ne yazık ki, burada sorulan sayısız soru gibi büyüklerimiz tarafından hepimize bilinçsizce öğretilmiş ama temelde çarpık olan bir bakıştan besleniyor.
"Evrenin kusuru" diye bir şey yok çünkü. Kusur, hata, iyi, kötü, sorun, çözüm, iyilik, kötülük, doğruluk, yanlışlık vs. gibi sayısız kavram, insani bakışlı, insan merkezli, insan hayatını merkeze alan yorumlar. Evren kusurlu, Dünya güzel, Mars tehlikeli, Jüpiter sorunlu, Ay kusursuz vs. gibi yakıştırmalar aslında geçersiz, anlamsız hatta evreni ve onun içerdiklerini anlamamıza engel olan yorumlar.
Evren, biz insanların bakışından, yorumlarından, algılarından tamamen bağımsız bir yapı. Onun bir içeriği var, bir toplamı var, bunların belirli hareket ve varoluş dinamikleri var. Biz tüm bu toplamı anlayabilmek için onu gözlemliyoruz, ölçüyoruz, belirli formüllere ve kuramlara sığdırmaya çalışıyoruz ve bu şekilde onu ve tüm içeriğini anlamaya çalışıyoruz. O kendi içinde tamamen tutarlı. Ama bu tutarlılık doğruluk demek değil. Onun bir düzeni var. Ama bu düzen, bizim anladığımız düzen değil. O sistemli ama bu, bizim sistem algımızdan farklı.
Örneğin bir göktaşı geldi, Dünyaya çarptı, yer yüzündeki milyonlarca türü ve trilyonlarca canlının hepsini yok etti. Bu olay bize göre kıyamet, sorun, problem, yok oluş, kusur, hasar vs. olurdu. Ama aslında bu olay evrenin gayet normal bir hâli. Evrende her saniye bunun gibi sayısız olay oluyor. Her saniye sayısız cisim birbiri ile çarpışıyor, her saniye sayısız yıldız patlıyor. Evrende her saniye meydana gelen sayısız olay, bırakın insanlığı yer yüzünden silmeyi tüm Güneş sistemini yok edecek büyüklükte. Biz, rastgele sistemimizde gezinen bir cismi tehlikeli, bu cismin bir gezegene çarpmasını düzensizlik, bu şekilde bir çok gök cisminin varlığını kusur, gök cisimlerinin meydana getirdiği sistemlerdeki uyumsuzlukları düzensizlik olarak adlandırıyoruz ama bu durumlara uygun gördüğümüz hiç bir sıfat doğru ve uygun değil. Bunların hepsi, evrenin normal halleri ve içerikleri.
Evren bir gün kendi içine çöküp yok olsa bile bu, ne iyidir, ne kötü, ne doğru, ne yanlış, ne kusurlu, ne kusursuz. Onun normal bir hâlidir.
Özetle... Evrende ne kusur var ne kusursuzluk. Ne iyilik var ne kötülük. Bunlar bizim yakıştırmalarımız. Evren ise, bizim yakıştırmalarımızın çok ama çok ötesinde bir ortam ve varlık. O nedenle onu kendi alglarımıza sığdırmaya çalışmaktansa onu olduğu gibi algılayıp anlamaya çalışırsak çok daha doğru bir yaklaşım tutturmuş oluruz.
Umarım bir pencere açabilmişimdir. Sağlıcakla...
