Sıkılaşmanın veya büzüşmenin sınırı demişsiniz. Mesela kara delikler kendi içine artan kütle çekimi nedeniyle çökmüş uzay zaman bölgeleridir. Adeta bu uzay zaman bölgelerini ayakta tutan 'direk' (kuvvet) artan kütle çekiminin bu kuvveti yenmesi nedeniyle etkişizleşmiş ve kendi üstüne çökmesine neden olmuştur.
Uzay zaman dokusunun genişlemesi esneme değildir. Bu tanımlama doğru değildir. Çünkü uzay zaman her noktada genişler yani burada bir esneyerek uzama değil uzay zaman dokusunun büyümesi veya her noktadaki genişlemeye dayalı bir 'açılma' hali söz konusudur demek daha doğru olur. Tanımlama biçimlerine dikkat etmezsek yanlış anlamlara sebep oluruz. Esneme belki bazı benzetme unsurları yönünden konuyu anlamaya yardımcı olabilir ama genişlemedeki temel özelliklere bakınca pek de doğru bir tanımlama olmadığını anlıyoruz.
Son olarak yoktan uzay zaman dokusu var olmaz diyemiyoruz. Şöyle ki Evrenin genişlemesine neden olan karanlık enerji sürekli artıyor. Yani vakumun enerjisi artıyor. Bu da evrenin dokusunu büyütmesi nedeniyle enerji yoktan var olamaz kuralını ihlal ediyor olarak değerlendiriliyor.