Evrim Ağacı
Uzay roketlerinin ilerleme prensibi de etki-tepki yasasına dayanır. Fakat roketlerin etki-tepki uygulayabileceği bir zemin yoktur. Bu yüzden roketler kimyasal bir tepkime sonucunda dışarıya attığı maddeler ile kendini ileri iter. Roketin dayanarak ilerlediği şey aslında arkasından çıkan roket yakıtıdır.[1]
Evet uzay bir vakum ortamı. Zaten bu yüzden uzayda yüzer gibi hareket edemiyoruz. Yani uzay boşluğunda bir yanında bir cisim olmadığı sürece hareket ediyorsan yönünü değiştiremez, hareket etmiyorsan harekete geçemezsin ancak elinde katı bir cisim varsa bu cismi bir yöne fırlattığında aynı Dünya üzerinde olduğu gibi fırlattığın yönün tersine bir tepki kuvveti olur ve o yönde hareket edersin.
Roketler momentumun korunumu ile çalışır. Nasıl sen yerden ayağa kalkmak için yerdeki atomlara kuvvet uygulayıp yükselişe geçiyorsan. Roket de aynı şekilde kalkış için kimyasal maddeleri tek tek dışarı doğru itip ilerliyor. Roketlerin çalışma prensibi senin ayağını kullanıp uzayda meteorlara tekme atta atta ilerlemenle aynı şeydir. Roketi, ileriye gidebilmek için kimyasal maddeleri tekme atta atta ilerleyen bir makine gibi hayal edebilirsin.
Atmosferden çıktıktan sonra güneş ve diğer gezegenlerinde çekim etkisine girerek hız ve yön kazanımı mümkündür. Yani sadece roketin itme gücü şart değildir. Genellikle en güçlü çekim etkisi jüpiter gezegeninde olduğu için uzay araçları buradan hız ve nihai yönünü alır. Diğer yandan güneşimizde çok kuvvetli bir çekim etkisine sahiptir.
