Bilimi faydamıza kullanmak zorundayız. Elbette evreni ve canlıları anlamak için bilim çok faydalı ancak faydası kimi zaman başka canlıların zararına olabilir. Buradan bir kez daha bilimin, bilginin duygularla bir işi olmadığını anlıyoruz. İnsanı farklı kılan vicdanıdır.
Şöyle düşünün: İnsanların eğitilmedikleri takdirde nasıl davranacaklarını araştırmak istiyoruz. Yani Homo sapiensin evrimleştiği o ilk binlerce yıllık süreci. Bunun için yüzlerce yavruyu toplayıp doğada tek başlarına bakıcı birer anne tarafından büyütmesi ancak bu annenin onlarla hiç iletişim kurmaması gerek. Ama bu sefer o çocuklara herkesin hak ettiği sevgi, ilgi gibi hissiyatları veremeyiz. Yani sorunun cevabı evet. Gelişimi engelliyor ancak o terazinin her iki ucu da iyi niyetli bir amaçsa o teraziye bir daha bakmamak ve başka işlerle uğraşmak en iyisi.