Entropi kavramı ile Tanrının varlığını ispatlayabilir miyiz?

Entropi yasayıyla ilgili çok hoşuma giden bir teori Dan BROWN'ın ORİGİN yani başlangıç adlı kitabındaki teoridir ki okumadıysan mutlaka okumalısın. Teori der ki  yasa düzensizliğe itmek üzerine kurulı değildir. Yasanın amacı evrende herhangi bir yerde var olan toplu enerjiyi yaymak. Yani aslında enerjiyi düzene sokmak olarak adlandırılabilir. Kapak açılmadığında gazozun içinde sıkışmış toplu bir enerji vardır. Bu enerji seviyesi diğer yerlerdeki 'stabil' enerjiyle eşit değidir. Bu yüzden evren onu yayarak her şeyi normale yani düzene sokmak ister. Evrenin başlangıcında bir yerde sıkışmısş olan çook büyük bir enerji bu yüzden dağıtılmıştır. Tabii şunu unutmamak lazım ki ateist ve dindarların Tanrı'nın varlığını ve yokluğunu kanıtlamak için kulandıkları şeyler aynıdır. Evrenin başlangıcıda buna örnektir. Durum böyle iken sen neyi görmek istersen onu görürsün. Ama unutma inanca sahip tek varlık in sandır. Ve insan pek tabii inanmadanda yaşayabilir. Yani inanç sana sadece mental destek sağlar. Bir kitapta der ki ' İnsan kendine vermeye korktuğu ya da veremediği sorular için Tanrıyı yaatmıştır.'. Koca bir evrende tek başına olma düşüncesi bazılarını baya baya korkutuyorsa geliyorsa demek bu kadar din var :p

aslında bu olgu ile tam tersi yokluğunu anlayabiliriz;

evrende zamanin varligini neyle ispat edebiliriz? evren yaslanmaya basladiginda uzerinde hicbir yasamin barinamayacagi bi evreye geldiginde dahi zamanin varligini nasil ispat edebiliriz? entropi ile. eger duzensizlik artiyorsa hala zaman var ve ileri yonde akiyor demektir. yani burdan sunu cikarabiliriz; duzensizligin sifir oldugu yani tekillik durumunda yani big bang in bir an(!) oncesinde "zaman" yoktu. yani "duzen" dediginiz aslinda tekillik(singularity)ten baska bi sey degil. bu bilgi bize tanrinin varligini kanitlamaz.

   Entropi kavramı diyalektik bakışı pekiştiren bir fizik yasası. Evrende her şey (tez) kendi zıttıyla (anti-tez) beraber bulunduğu için kendi devinimini yaşar ve yeni bir noktaya (sentez) ulaşır. Ancak bu mutlak bir başlangıç formundan, nihai bir bitiş noktasına ulaşma şeklinde algılanmamalıdır. Canlıların evrimini incelerken bahsedilen her bir "ara formun" aslında kendi yaşam aralığı içinde en sonuncu tür olması gibi. Şu an yaşayan her canlının da aslında "ara form" olması gibi aynı zamanda. Bildiğimiz evren yaklaşık 13.5 milyar yaşında ve kendi bünyesi içinde bunca zaman aralığı içinde,  mikro ve makro düzeyde kimisi her an, kimisi uzun aralıklarda sayısız düzen durumu değişiyor. O an için düzen olarak algılanan durum, aslında bir önceki düzenin kaos halinden doğuyor. Sonuç olarak entropi yasası evren için de geçerliyse, kolaya kaçıp mutlak bir yaratıcı nedeni göstermektense, bugün ki evrenin de geçmiş başka bir düzenin kaosundan doğmuş olabileceği fikri üzerinden ilerleyebiliriz.

   Evrenin ve maddenin oluşumuyla ilgili şu bakışları da inceleyebilirsin: https://dar.vin/rBwe3 

merhabalar bu konuya kısaca cevap vermem gerek öncelikle kendimi anlatıyım biraz ben ateistim kimse ve hiç bir şey benim ateist olma sürecimde etkili olmadı düşündüm ve oldum 2 sene filen    çok derin şekilde düşündüm kuran okudum incil vs her neyse ben 0 eminim ki dünya üzerinde bulunan kutsal kitapların tanrılar gerçek değildir ve benim kendime durmadan sorduğum soru şu dur 

iç sesim- hiç bir şey yokluktan var olamaz

iç sesim- doğru

iç sesim- o zaman bilmediğimiz bir güç veya bir tetikleyici bir şeyleri başlatan bir şey olmak zorunda yüce bir yaratıcı olmasa bile 

iç sesim- doğru

iç sesim- ama o tetikleyen şey ve ya güç tanrı o da yoktan bir anda var olamaz onuda bir şeyin tetiklemesi lazım    

iç sesim- ...

iç sesim ...

kısaca hiç bir şey tanrıya işaret etmez