Elektrikli yılan balığında üç ana elektrik organı bulunur: ana organ, Hunter organı ve Sachs organı. Ana organ ve Hunter organı, avını etkisiz hale getirmek veya savunma yapmak için kullanılan yüksek voltajlı boşalmalar üretir ve bu boşalmalar 600 volta kadar çıkabilir. Sachs organı ise daha düşük yaklaşık 10 voltluk ve 25 Hz frekansında deşarjlar üretir eğer yanlış hatırlamıyorsam (yanlış olabilir emin değilim); bu daha düşük voltaj balığın işte etrafını hissetmesini ve diğer balıklarla iletişim kurmasını sağlar.
Her bir elektro-sit, hücre zarındaki iyonlar (özellikle sodyum ve potasyum) sayesinde bir elektrik potansiyeli oluşturur. Hücre içindeki ve dışındaki iyon dengesini sağlamak için pompaları devreye girer; bu pompalar sodyumu hücre dışına, potasyumu ise hücre içine taşır.[1] Bu işlem hücrenin polarizasyonunu sağlar ve elektro-sitler böylece elektrik yüklü hale gelir.
Akabinde sinir sisteminden gelen uyarı elektro-sitlerdeki asetilkolin reseptörlerini aktive eder. Bu aktivasyon hücre zarındaki kanalları açarak sodyumun hızla içeri girmesine yol açar ve hücreyi depolarize eder. En nihyaetinde, bu kısa süreli polarite değişimi, birçok elektro-sitin bir arada çalışmasıyla büyük bir elektrik boşalmasına dönüşür.
Kaynaklar
- J. Xu, et al. (2021). The Third Form Electric Organ Discharge Of Electric Eels. Scientific Reports, sf: 1-8. doi: 10.1038/s41598-021-85715-3. | Arşiv Bağlantısı
