Einstein’ın Özel Görelilik Teorisi, ışık hızının evrendeki en yüksek hız sınırı olduğunu belirtir ve bu hız sınırının aşılması imkansızdır. Işık hızı, boşlukta bilgi veya etki iletimi için evrensel bir limit belirler ve bu hız sınırının ötesinde bilgi iletimi mümkün değildir. Beyin içindeki düşünce süreçleri, nöronlar arasındaki elektriksel ve kimyasal sinyallerle gerçekleşir. Bu sinyallerin iletim hızı, 0.5 ila 120 metre/saniye gibi çok daha düşük hızlardadır ve bu hız, ışık hızının çok gerisindedir. Sinapslar aracılığıyla sinyallerin iletilmesi, elektriksel ve kimyasal aşamalardan oluşur ve bu süreçler ışık hızından çok daha yavaştır. Düşüncelerimizin hızla oluşması ve algılanması, algı ve bilinç süreçlerinin bir sonucudur ve bu durum, beynimizin bilgi işleme kapasitesine dayanır. Ayrıca, kuantum mekaniğinde kuantum dolanıklığı gibi fenomenler bilgi aktarımını incelese de, mevcut bilimsel görüşler bu fenomenlerin ışık hızını aşan bilgi iletimi sağlayamadığını öne sürer. Sonuç olarak, bilimsel açıdan düşüncelerimizin ışık hızıyla veya daha hızlı hareket etmesi mümkün değildir; bu durum, özel görelilik teorisi ve sinir bilimindeki biyolojik sınırlamalarla desteklenmektedir. Bütün bunlar beyinlerimizin (varsa) karmaşık işleyişinden dolayı bizlere bu şekilde geliyor.
Kaynaklar
- W. Rindler. Relativity: Special, General, And Cosmological. ISBN: 9780198567318.
- E. R. Kandel. Principles Of Neural Science. ISBN: 9780838577011.
- M. S. Gazzaniga. The Cognitive Neurosciences. ISBN: 9780262072540.