Sizin kara deliğin kütle çekiminden etkilenmediğinizi ve lastiğin de artan gerilme kuvvetine dayanabildiğini varsayalım. Bu durumda, lastik olay ufkunu geçene kadar esnemeye devam eder. Ancak olay ufkunu geçtikten sonra kara deliğin içinde madde klasik anlamda korunmaz; bilgi kuantum düzeyine kadar parçalanır ve anlamsız hale gelir. Bu da fiziksel olarak lastiğin kopması anlamına gelir.
Fakat lastiğin dış kısmı hâlâ elinizdedir ve esneme devam ettikçe bu süreç tekrar eder. Yani dışarıdan bakıldığında lastik, olay ufkunun içine doğru sonsuza dek uzuyormuş gibi görünür. Gerçekte ise içeri giren parça artık sizinle fiziksel olarak bağlı değildir.
Kısaca bu düşünce deneyi, mümkün şartlar altında gerçekleşseydi gözlem şöyle olurdu: Lastiğin bir ucu, gözlemlenemeyen bir portala sonsuza dek uzuyormuş gibi görünür; ama kara deliğin içinde artık o maddenin bir anlamı ya da fiziksel varlığı kalmazdı.
