Öncelikle merhaba,sorduğun soru aslında insanın hep içinde olan ölüm korkusu ile ilgili.Ancak cevabı daha iyi anlayabilmek için öncelikle bir şey anlatayım.Hayvanların temelde iki amacı vardır hayatta kal ve üre.Yani üreyene kadar(genlerini bir diğer nesle aktarana kadar)yaşa.Üreme amacımız sahip olduğumuz,"benliğimizi oluşturan" genlerimizi diğer nesle aktararak sürdürmek.Kısacası ben ölsemde soyum(kendimizden bir parça)devam etsin istiyoruz.Aslında sorduğun sorunun cevabını çoktan verdik ama birkaç şey daha eklemeliyiz.Dehşet Yönetim Kuramını [1]belki duymuşsundur "İnsanlar nasıl ölümün bu korkutucu gerçeğiyle sıradan yaşamlarına devam edebiliyor?"Sorusunun cevabını veriyor.Şöyle ki beyin ölüm konusunu duyunca panikliyor ve senin dikkatini dağıtarak dopamin salgılamak istiyor.Bunun için sana senin herkes gibi önemsiz,değersiz olmadığını senin farklı ve akılda kalıcı olduğunu söylüyor.Yani senin diğer nesiller tarafından hatırlanacağını söyleyerek seni tatmin ediyor ve sende hayatın boyunca bu amaca ulaşmak için çabalıyorsun.Düşünsene bir sürü oyuncu,başarılı insan,lider hangi amaçla yaptı bu şeyleri?Diğer nesillerin iyiliği için,diğer nesiller tarafından hatırlanıp sevilmek için yaptı,unutulmamak için.Yani sorunun cevabı bu insanlar ölümün dehşet verici gerçeğini yalanlamak amacıyla bu kadar uğraşıyor.Aslında dinlerin doğuşuda buna dayanır diyebiliriz.
Tabiki bir gün herkes ve evrenimiz yok olacak."Hatırlamak" diye bir kavram bile kalmayacak belki.Bunu bilmek biraz kötü ancak sanırım insan olmanın getirdiği özelliklerden dersin? :)
Kaynaklar
- Canay Doğulu, et al. (2015). Dehset Yönetimi Kurami Üzerine Bir Derleme. Dehset Yönetimi Kurami Üzerine Bir Derleme. | Arşiv Bağlantısı