Bilgim dahilinde şiir konusundan bahsedecek olursam oldukça gelişmiş olduğunu söyleyebilirim. Cahiliye dönemi edebiyatının en önemli etkinliklerinden biri Yedi Askı (Muallak-i Seba) idi. Yedi Askı denen bu şiir geleneğinde yarışmalar sonucunda en beğenilen şiirlerin keten bezinden yapılmış tomarlara yazıldığı ve bu tomarların altın suyuna batırıldıktan sonra Kâbe’nin duvarına asıldığı aktarılmaktadır. Altıncı yüzyıldaki erken dönem Arap şiirinin en iyi örneklerini içeren ama bugün özellikle Arap dünyası tarafından "ötekileştirilen" Yedi Askı Şiirleri, Arap edebiyatında özgün bir yere sahiptir. Başta Sibeveyh olmak üzere Arap dilinin gramer uzmanları, Yedi Askı Şiirleri’ni aslî kaynak olarak kullandıkları gibi, Kur’an tefsiri ve terimlerinin yorumlanmasında da müracaat ettikleri ana kaynaklardan biri olmuştur. Yedi Askı Şiirleri, klasik kaside tarzında yazılmışlardır. Yedi Askı Şiirleri’nin ilk ve en meşhur şairi olan ʿİmru’u’l-Kays, altıncı yüzyılın başlarında yaşamıştır. ʿİmru’u’l-Kays, kaside biçimindeki şiirin öncüsü olarak kabul edilmektedir. Eserlerinde şehvet, erotizm, acı ve intikam arzuları eşliğinde bedevi hayatın bir tasviri vardır. Daha fazla bilgi için kaynakçaya bakınız.
Kaynaklar
- B. Sambur. (Kitap İncelemesi, 2020). Yedi Askı Şiirleri (Muallakalar). Not: https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/1386155.