Bugüne kadar çektiğiniz ve en beğendiğiniz fotoğraf hangisi ve o fotoğrafın hikayesi ne?

Semarkand'ta çektiğim bu fotoğraf benim favorim. Bu fotoğrafı hep masalsı bulmuşumdur. Divan, bana öğlen üzerine döşek serilip ayran içilen, akşam çay içilip masallar anlatılan, yaz geceleri üzerinde sabahlanan zamansız bir mekan gibi geliyor.

Kişisel fotoğraf

En beğendiğim olmayabilir ancak bu fotoğrafı seçtim.

2016 senesinde bu fotoğrafı cekmiştim.

Telefonumu bilinçli bir şekilde ekrana bakmadan elimde hafif savurarak rastgele bir çekim yapmak istemiştim. Ardından fotoğrafı çektigim anda beyaz bir kelebek ekranımı ortalamış ve güneş "bende buradayım! " dercesine sol üst köşeden selam vermiş. Sadece bunlar da değil nar, erik ve fındık dallarından yemyeşil yaprakları da bir kareye sığdırmışım.

Fotoğrafın kalitesi o zamanki telefonumun 5mp kamerası olmasından ve çekim esnasında telefonumun sabit olmamasından mütevellit pek bi kaliteli değil ancak ortaya çıkan ürün bence başarılı.

Çok fotoğraf çeken birisi değilimdir.Bu fotoğrafı da geçen sene çekmişdim.Deniz kenarındayken öylesine deniz kenarının fotoğrafını çekmişdim.Ve çok hoşuma gitmişdi.Sanarım bu güne kadar da çekdiğim en güzel fotoğraf da buydu

Benim en sevdiğim fotoğraf süphesiz Anneannemle çektiğim son fotoğrafım hikaye şöyle başlıyor, not(anneannemin bağışıklık sistemi çok zayıf) Anneannem Lupus hastalığı vardı pek nasıl bir hastalık olduğunu bilmiyorum. Hastalık yıllar geçtikçe ilerlemişti fakat geç tanı koyuldu anneannemin sol ayağında lupus görüldü nasıl oldu bilmiyorum anneannemin sol ayak bileği kangren geçirdi ve acilen amelyata alındı ilk önce anneannemin ayak bileği kesildi 2 ay geçtikten sonra bu defa anneannemin sol bacağı kangren geçirdi yine amelyata alındı ve bu defa diz kapağından yaklaşık 5cm yukarıya doğru kesildi.Anneannemin yaraları iyileşmiyordu her geçen gün durumu dahada kötüye gidiyordu ağır ilaçlar kullandığı için bazen bizi tanımıyordu.bir gece Anneannemde gitmeye karar verdik orda dedemede yardım edecektik o gece anneannem kendindeydi ben yanına oturdum ve sohbet etmeye başladık anneannem bana icini dökmüştü bende onu teselli ediyordum aynı anda ağlamamaya çalışıyordum o gece çok sıcaktı ve anneannem çok terliyordu auğstosun sonlarıydı. Önce anneannemin terini silmek için yüzünü ıslak mendille sildim ardından yelpazeyi alıp onu serinlettim yanına bir bardak meyve suyu koydum omuzlarına masaj yaptım ama içimden birşey herşeyin kötü gideceğini söylüyordu anneannemin ellerinde tuhaf moramalar vardı. Saat 11 - 11:30 civarı idi artık eve gitme vakti gelmişti. Anneannemi son kez kucaklayıp onu yanağından öptüm o da beni sol yanağimdan öptü bende bir anda anneanne benimle fotoğraf çekilir kisin dedim. Annennemle selfie çektik anneannemin son fotoğrafında bile gülümsüyordu. Gitmeden önce anneannem bana acıklı bir şekilde baktı ve bana eğer ölürsem sakın ağlama ve beni sevenlerede bunu söyle dedi.Anneannem geçen yıl 9 eylülde vefaat etti.

fotoğrafa şuan sahip değilim ama çok iyi hatırlıyorum 2009 2010 senesinde babamın telefonundan çektiğim muhteşem bir resimdi tertemiz bit kumsalda simsiyah bir insan silueti elleri belinde ve hiç bir tona sahip değil sadece siyah bir vücut hata hatıralarımda canlanır