Bu bana 7-8 yaşlarımdayken karıncalara yaptıklarımı hatırlattı. Karıncaların yuvalarını kazar hayretler içinde incelerdim. Yuvalarında yemek biriktirdikleri odacıkları, yavrularının, larvarının, bulunduğu odacıkları, hatta mezarlarının ve yemeklerinin çöplerinin olduğu odaları olduğunu hayretle görmüştüm. Yavrularını, larvalarını kaçırmaları ve yuvalarını yeniden oluşturmaları bile incelemeye değer şeylerdi. Sonra o karınca yuvasına bazen başka cinsten karınca koyar onu nasıl öldürdüklerini incelerdim. Bazen bir böcek koyardım ona nasıl saldırdıklarını izlerdim. Bazen de üç ayrı karıncayı kavga ettirirdim. Hatta onları suya koyarak nasıl yüzdüklerini boğulup boğulmadıklarını izlerdim. Şimdi bakıyorum da çok eziyet etmişim zavallılara. Sonra biraz büyüyünce tövbe etmiş karıncalardan af dilemek için tavuklarımızın yemlerini onlara vermiştim.
Sizin bahsettiğiniz bir deneyse insanlığa ya da doğaya faydası olacaksa yapılabilir ama sırf içinden birisini tutalım kavga olsun diye yapılacaksa caniliktir bence yapılmamalıdır.
