Adım atmak bence en zor iş. Bir araştırma ya da herhangi bir video hazırlamak, işin eğlenceli ve kolay kısmı. Bir uğraşa girişmeyi düşünüp, üşengeçlikten başlamadığım çok oluyor. Bence bunun nedeni bilgiye ulaşmadaki harcanacak emek. Genel olarak insanlar, hiç uğraşmadan; direk bilgiyi edinmek istiyor, fakat bilgi edinilecek değil ulaşılması gereken, keşfedilmesi gereken şeydir. Bu yüzdendir ki hocalarımız bizlere sürekli tekrar edin diyor ve ödevler veriyor. Çünkü onlardan aldığımız bilginin kendi emeğimizle olmadığını biliyorlar. Kısaca, bilgiye ulaşmaktaki harcanacak emeğin farkında olmak bir üşengeçlik doğurabilir.
İlk adımı nasıl atarım konusuna dönersek, bence her şeyden önce pozitif bir psikoloji gerekiyor. Şahsen o gün karanlıksam hiçbir şey yapmam, yapamam. Düzenli bir uyku, düzenli beslenme ve yeteri kadar sosyalleşme de ilk adımı atmak için temel gereklilikler arasında benim için. Evet, genel olarak bunları yapmıyorum fakat yapıldığı zaman çok verimli bir gün oluyor benim için.
Bunlara ek olarak, bence teşvik edilmek çok önemli. Bir karşı cinsle güzel bir sohbetin ardından eve döndüğünde çalışma yapamayacak psikolojide olan insan var mıdır? Bir şekilde çalışmaya itilmek de önemli faktörler arasında. Sorunuz çok güzeldi, teşekkürler.