Farkındalık ve zaman algısının ilişkili olmasından kaynaklanan bir durumdur. Zaman dediğimiz şey zaten oldukça göreceli, gözlemcinin hızına ve duyusal parametrelerine bağlı olarak değişkenlik gösterebilen bir kavramdır. Zaman aslında bir boyuttur ve insanın algıladığı gibi bir şey değildir. İnsanın zaman boyutunu algılaması yaşanan olayları zihninde sıralaması sayesinde olur. Bunu da duyu organlarımızla algıladığımız iletileri yorumlayarak yaparız. Yani dış ortamdaki olayları yorumlayamıyorsak zaman kavramı da bizim için bitmiş demektir. (Doğmadan öncesinin ve öldükten sonrasının sayısız olaylar ve insanlar olmasına rağmen bizim için bir hiçlikten ibaret olması gibi) Bu nedenle uykuya dalma dediğimiz duyusal fonksiyonların çok büyük oranda durduğu andan uyanma dediğimiz normale dönüşüne kadar olan süreçte zamanı algılayamayız ve uyandığımızda o zaman aralığı bizim için hiç yaşanmamış ve anlık bir süreçmiş gibi gelir.