İnsanlar korkuyu evrimsel ve sosyal dinamikler nedeniyle bir zayıflık veya komik bir şey olarak algılarlar. Evrimsel olarak korku hayatta kalmak için gerekli olsa da korkunun görünür işaretleri başkalarına karşı bir zayıflık sinyali verebilir. Sosyal bağlamlarda özellikle hiyerarşik ortamlarda daha az korku gösteren bireyler daha baskın veya yetenekli olarak algılanabilir. Korkuya karşı kahkaha sosyal üstünlüğü göstermenin veya algılanan tehdidi azaltmanın bir yolu olabilir. Özellikle kadınlarda yaygın olan bu tepki potansiyel tehditler veya endişelerle çatışmasız bir şekilde başa çıkmanın sosyal bağları güçlendirirken stresi azaltmanın bir yolu olabilir.[1]
Biraz daha basite indirgemeye çalışırsak; korkan birine gülmek çoğunlukla bir savunma mekanizmasıdır. İnsanlar başkalarının korkularıyla dalga geçerek kendi korkularını bastırmaya veya onlarla yüzleşmekten kaçınmaya çalışabilirler.
Evrimsel açıdan bakıldığında da cesaret ve risk alma yeteneği potansiyel eşlere daha çekici gelebilir. Bu da kaynaklara erişim ve yavruların hayatta kalma şansını artırabilir. Ancak aşırı korkusuzluk da tehlikeli olabilir.
Korkunun komik olduğunu düşünenler muhtemelen hayatlarında hiç gerçek bir tehlikeyle karşılaşmamışlardır.
Kaynaklar
- K. O’Connell, et al. Fear. (22 Mayıs 2024). Alındığı Tarih: 14 Ağustos 2024. Alındığı Yer: Oxford University Press (OUP) doi: 10.1093/oxfordhb/9780197544754.013.25. | Arşiv Bağlantısı
