Ben kendi gözlemim ile iki unsur tespit ettim.
Konuyu tersten ele alırsak ciddi meselelerin zıddı olarak ele alınan şeylere güleriz. Yani ortada bir absürdlesme unsuru vardır her zaman. Örneğin abartılı unsurlar. Gülünen şeylerin yüzde 90 nindan fazlasında abartı unsuru vardır. Abartı cimrilik abartı zenginlik abartı tepkiler abartı rahatlıklık, abartı yemek yemek, abartı dengesizlik abartı şüphecilik vs vs. Bütün gülme unsurları bu nedenle ciddiyetin veya denge unsurunun kaçırılıp bunun abartıldığı durumlarda vardır. Dengeli şeylere gülmeyiz. Konuda Ne zaman ipin ucu ve denge bozulur o zaman gülmeye başlarız. Bu da absürdlesmenin başladığı noktadır zaten.
Yine bir diğer gülünen şeyler bel altı mahrem konularla ilgili olan şeylerdir. Ancak burda da yine hikayedeki mahremiyeti ima eden ve öne çıkan şeyler mahremliğin rutini dışına çıkılmasi anlamında abartılı bir durumdur zihin için üstelik bir de mahrem konusunda abartılı konuda unsurlar varsa tabi bu daha da güldürür. Ancak mahremiyetin konuşuluyor veya açık ediliyor olması bile tek başına rutinlik dışına çıkılması ve gizli seylerin beklenmedik bir biçimde açığa vurulması anlamında abartı unsurunu (zihin için)içeriyor olabilir. Çünkü ne kadar gizli, rutinde her zaman konuşulmayan bir konu ise onu kolayca ifade etmek de aslında izleyici dinleyici için başka bir abartı unsurudur özünde.
Gülmek sadece sosyal bir olgudur diyemeyiz, evde tek başıniza da oturup birşey izler gülebilirsiniz.
