Bir şeyi gözümüzden kaçırdığımızda, unuttuğumuzda ya da kendimizden beklemeyeceğimiz bir harekette bulunduğumuzda alnımıza vurmamız, genellikle dikkat eksikliği ve bellek kapasitesi gibi etmenlere dayanabilir.
İnsan beyni bilgiyi işler ve değerlendirir. Bu süreçte eğer bir hata olursa buna tepki de verebilir. Bu düsünsel hatalarda beyin kaynaklı ve fiziksel hatalarda omurilik kaynaklı olabilir.
Ayrıca bunun evrim ile ilgili olduğunuda düşünebiliriz zira evrim hayatta kalma ve adaptasyon sağlama yeteneği olarak tanımlanabilir. Bu konuya ilişkin biyolojik açıklama nörolojik olarak impuls iletiminde kullanılan bazı nörotransmitter maddelerdir. Bazı durumlarda nöronların sinaps yaptığı bölümde zayıflamalar veya nörotransmitterlerin sinaptik boşluğa ulaşamaması veya geç ulaşması gibi aksaklıklarda alna vurmak basit bir çözüm olabilmektedir.
Anadoluda kadınların ağladıklarında göğsüne vurması ise iman tahtası adı verilen kemiğin aldında bulunan ve bağışıklık sisteminin gelişimini sağlayan timüs bezi ile ilgilidir. Bu bez T lenfosit içerir ve vücudumuzu patojenlere karşı korur. Vücudumuzun sağlıklı olması ise mutluluk hormonu olarak tanımlanan seratonin hormonunun salgılanmasını dolayisıyla mutlu olmamızı sağlar. Kadınların ağlarken göğsüne vurması ise timüs bezini harekete geçirerek doğrudan olmasa bile dolaylı olarak mutlu olmayı sağlayabilir.[1]
Bilimsel olmayacak ancak bunlar sonradan kazanılan reflekslerdir. Bunu çevremize bakarak anlayabiliriz. Kendimden örmek vermek istiyorum mesela benim alnıma vurma refleksim yok. Başka örnekler de verebiliriz.
Kaynaklar
- yorumpsikoterapi. Timüsüne İyi Bak – Yorum Psikoterapi. Alındığı Tarih: 23 Aralık 2023. Alındığı Yer: yorumpsikoterapi | Arşiv Bağlantısı
