Bir şey neye sahipse veya ne ise sizin için kutsaldır ve kutsal kabul ettiklerinizi (eğer isterseniz) anlatır mısınız (hissettirdikleriyle beraber)?

Merhaba.Çok hoş bir soru.Bir zamanlar kutsaliyet atfettiğim olaylar vardı.Gün geldi çattı ve neden bunların kutsal olduğunu sordum kendime.Aşk benim kutsalım mıydı? Evet.Aşk'ın yapısını kavramaya çalıştım,bir baktım ki altında hayvani üreme güdüm yatıyor.Anlatamayacağım kendi kişisel durumların sayesinde herhangi bir sürünün aidiyetinin(buna milliyetçilik vs diyorlar galiba) dünyayı anlamlandırmada büyük bir engel teşkil ettiğini farkettim.Sonra Le Bon'u okudum.Sürünün bir üyesi olunca kişinin çıkarları değil, toplumun çıkarlarının esas olduğunu ve toplumun, çıkarları için kişiyi yok sayabildiğini (avam tabirle harcayabildiğini) gördüm.Ayrıca sürü haline gelince eski avcı/toplayıcı alışkanlıklarımıza döndüğümüzü farkettim.Dolayısıyla bu da çöpe gitti.Sonra kendi kendime "Galiba doğru ve ahlaklı davranışlar önemli" deyip biraz böyle takıldım.Sonra "Ahlaklı olaylar yoktur,olayların ahlaki yorumu vardır" sözü ile bunu da çöpe attım.Son birkaç senedir kendi yarattığım vizyonuma kutsaliyet serfliği verdim.Kendi yarattığım bir şey olunca o artık kutsaliyet ya da erdemli bir şey olmuyor,sıradan bir özellik kazanıyor.Burada zannediyorum ana trick kutsal denilen şeyin, dayatmadan çok başka bir şey olması.Dilediğimiz zaman "Defol'u" basabilmeliyiz.

Kendi bakış açımdan yola çıkarak anlatmam gerekirse, kutsallık olgusu toplulukların içinden çıkıyor. Yani yaşamımızla beraber bize bunun kutsal olduğu söylendiği için kutsal kabul ediyoruz ve onun üzerine düşünmekten kaçınırsak da onu kutsal kabul ediyoruz bir nevi inanç ilişkisi. Bu noktada da bir muğlaklık yatıyor. Neyin ne olduğunu bilmemek, üzerine düşünmemiş olmak ve yaşanmışlıkları bir nedensel olaylar zincirinden ötesinde ele almak, bazı şeylerin kutsal atfedilmesine olanak sağlıyor. Örnek veremem gerekirse, Antik Zamanlarda hayrete düşüren olayların doğa ötesi bir biçimde Tanrılara yahut farklı anlamlara atfedilmesi gibi. Ben kendi payıma, kutsal atfedilen anlamlardan öte olarak, ''değer verdiğim'' olarak nitelendirmeye çalışıyorum son yıllarda. Çünkü kutsallık olgusu bir noktada dokunulmazlığı da doğuruyor ve açıkçası herhangi bir şeyin dokunulmaz seviyelerde olacak kadar üst seviye olduğunu düşünmüyorum.