Bir şey, hiçbir şeyden mi meydana gelmiştir yoksa hiçbir şey de bir şeyin var olmasıyla mı oluşmuştur?

Soruda mantık hatası var. Bir şeyin var olması hiçliği doğuramaz. Soruda kendiniz bir cevap tasarlamış oluyorsunuz. Varlığı ebedi olarak var olagelen haline getirmiş oluyorsunuz. Ancak varlığın dışında zamandan da bahsedemeyiz. Hatta belki dıştan da. Hiçlik kavramını, var olanın sebep olduğu boşluğun parçası haline getirdiğimizde hiçliği var etmiş oluruz. Hiçlik, var olmayanı temsil etmeli. Varlıkta hiçlik yoktur. Varlıkta boşluk yoktur. Varlık birdir.

Yukarıdaki önermeler 2500 yıllıktır. Klasik fizik bu önermeleri şimdiye kadar doğruladı. Big Bang teorisi yukarıdakı önermeleri destekler nitelikte. Çünkü var olanı zamansal olarak geriye doğru izlediğinde bir noktadan çıktığı öngörülüyor. Hiçlik, varlıkla olageleni anlatan bir kavram değildir. Varlığın yokluğunu temsil eder.

Varlığın kendisinin nasıl varolduğu felsefenin en temel sorunudur. Bunu da iki şekilde sorgulayabiliriz:

1) Varlığa sebep olan neden varlığın kendisinden aşkın bir neden midir?

2)Varlık, varolma nedenini kendi içinde mi taşır? (Varlığın varolmak gibi bir huyu vardır :) Varlığın var olmak dışında bir seçeneği yoktur. Varlık özünde varolmayı taşır.)

Bu sorular ontolojide, kaba başlıklarla, ilk nedenin içkin olması ya da aşkın olması olarak ele alınır. Siz de kendi metafizik düşüncenizi ontolojik çalışmaları okuyarak oluşturabilirsiniz.

Örneğin bazı düşünürlere göre varlığın var olma nedeni kaçınılmaz. Çünkü hiçliğin bütün olarak kalması çok zordu.

Eğer bizim evrenimiz kapalı bir sistemse "tiger1" in teoride mümkün dediği şey evrenimizin kendisinin oluşmasının sebebi olabilir ancak pratikte "vakumlanan hiçlikte" oluşan sanal parçanın anti parçacığından koparılması için dışarıdan bir etki gerekir. Örneğin Casimir Etkisi deneyinde sanal parçacık ve anti parçacığı oluşturuldu ancak gerçek bir parçacık olması için elektirik enerjisi gerekiyor. Levhaları birbirine ışık hızında yakınlaştırıp uzaklaştırmak gibi... Sonuç itibariyle eğer bizim evrenimiz kapalı bir sistemse yoktan bir şey var edilemez Çünkü enerjinin korunum yasası vardır. Bu sanal parçacık bizim evrenin var olma nedeniyse sanal parçacığı gerçek yapan neden sorunu yine bir ontolojik soru hâline gelir.

Her ne kadar kişisel düşüncem olsada belki sanada ilham verir diye yanıtlıyorum, hiçliğin herşeyi kapsadığını ve herşeyin bütününden oluştuğunu düşünüyorum. Mesela örnek verecek olursak bir daire grafiğinin tamamı aynı renk ise başı veya sonu belirlenemez, aynı şekilde yan tarafına neyin grafiği olduğunu veya şuanki rengin neyi temsil ettiği yazılmaz ise tamamen dolu mu yoksa boş mu anlayamayız. Başka bir örnek ise renkler olarak düşünüyorum, örneğin bir bisiklet tekerine farklı birçok renk koyarsan tekerlek dönerken beyaz gibi görünür ve beyaz rengi de kimyasallar ile ayrıştırırsak bütün renkler açığa çıkıyor örnekler alakasız ve saçma gelebilir çünkü bu örneklerin farklı açılamaları var tabiki, fakat doğanın pekçok alanda kendini taklit ettiğini zaten görüyoruz bende bu yüzden hiçliği yokluk yerine herşeyin bütünleşmesiyle oluşan bizim algılayamadığımız bir durum olarak düşünüyorum. Aynı şekilde big bang ise hiçlikten eksilen birşey veya tükenen birşey sonucu oluştuğu düşüncesindeyim buraya kadar okuyanlara teşekkürler