Bitkilerin, meyvelerinin lezzetli olup olmadığını anlamalarının yolu aslında meyvelerinde bitki gelişimi sırasında meydana gelen kimyasal değişimlerdir. bitki tohumdan gelişip, büyüyüp, belli bir dönem geldiğinde ve çiçeklendiğinde, eğer bu çiçekte eşeyli üreme meydana gelirse, çiçeğin karpel dokusu meyveye farklılaşır. Bu farklılaşma sırasında etilen ve oksin gibi bitki hormonlarının konsantrasyonu artar; oksin en başta hücre bölünmesi ve farklılaşması gibi gelişimsel süreçleri, etilen ise meyvenin olgunlaşmasını sağlayan kimyasal süreçleri uyarır.
Olgunlaşan meyvede henüz olgunlaşmamış meyveye göre daha çok serbest amino asit ve monosakkarit veya disakkarit bulunur. Olgunlaşmış bir meyve, çoğu zaman, fotosentez yapmaz ve amacı şeker gibi besinlerin depolanmasıdır. Meyvede meyvenin tipine göre glikoz, früktoz, sakkaroz bol miktarda bulunur. Bunun yanında polisakkarit olan selüloz, hemiselüloz, pentozan ve pektin de az miktarda bulunur. Meyveyi hayvanlar için cazip kılan tek özelliği tadı değil, ayrıca kokusu ve rengidir. Binlerce yıldır meyveler hayvanları cezbedecek şekilde renklere ve kokulara bürünerek evrimleşmiştir.