Atomun yapısı bildiğiniz gibi çoğunluğu boşluktan oluşur.
Elektron ve çekirdek arasındaki kuvvetler çok yüksek seviyelere ulaşır. Bu kuvvetler sonucunda elektronun çok yüksek hızlarda ulaşmasına neden olur. Bunu anlamlandırmak da bizi Schrödinger dalga denklemine götürür.
Elektronun, bu dalga denklemine göre ortaya çıkan bulunma alanları vardır. Bu alanlara da orbital bulutu deriz ve atom çapı, bu orbitallerin çapına göre belirlenir.
Yani bir foton paketi ışık hızında ilerlediği halde, elektronların oluşturduğu orbital bulutları arttıkça, geçmesi çok zor hale gelir.
Bu olayı, kafanızda daha kolay canlandırmak için pervane etkisi gibi düşünebilirsiniz. Pervane çok hızlı şekilde dönerken, içinden parmağımızı geçirmek imkansız hale gelir.
Bir cisimin orbitalleri (elektronları) fazla; atomları yakın ve çok sayıdaysa ışığın geçmesi o kadar zor olur.
Hatta elinizle bir cisme dokunduğunuzda da, aslında tam olarak atomlarınızla dokunmuş olmazsınız. Parmağınızdaki elektron bulutları, cismin elektron bulutlarını iter ve cisim tepki kuvveti gösterir, dış derimizde bulunan basınç reseptörümüz bu tepki kuvvetini, çevresel sinir sistemimiz ile beynimize iletir. Beynimiz bu itmeyi, dokunma hissi olarak çözümler.
/evrimagaci.org%2Fpublic%2Fqna_media%2Ffa39f5f058711fa1ed2e73e28e4c25ad.png)
