Bilimi tek ve sağlam dayanak olarak alıp her şeyi insan aklının alabileceğini düşünmek ne kadar doğru?

"Neden" sorulara verilen "tanrı yarattı/yaptı" cevabının bilimsel hiç bir değeri yoktur. Çünkü yaptığı tek şey bir bilinmeyeni başka bir bilinmeyene (tanrı) atamaktır.

Birisi gelip sana "Kuşlar nasıl uçuyor?" diye sorduğunda cevabın "onları havada tanrı tutuyor" ise bu bir cevap değildir. Çünkü bunu cevap olarak kabul edersen, dünyadaki cevabı bilinmeyen tüm soruları oturduğun yerden hiç efor sarfetmeden, deney yapmadan, hesap yapmadan bunu kullanarak yanıtlayabilirsin. Cevap cümlesinde "tanrı" kelimesini çıkarıp yerine zeus, apollo,ra, x, y ne koyarsan koy aynı geçerlilikte bir cevap olucaktır.

Nedenlerin başlangıcına kadar uzanan bir sorgulama sürecinden bahsedebiliriz Tanrı kavramı veya yaratıcı kavramı açısından. Bugün biliyoruz ki evren içinde bulunduğumuz lokal yer açısından biz evrenin başka bir bölgesine göre onlardan ışıktan hızlı uzaklaşıyoruz. Yani zaman tutarlılığı olarak algıladığımız herşey aslında şuanda göreli zaman algısı nedeniyle anlamsız. Biz göreli bir gerçekliğin ve tutarlılığın içindeyken bazı kişilerin zamanı mutlak sanan bir anlayış içinde ele almalarının hiç bir geçerliliği yoktur. Tanrı varsa onun nezdinde zaman diye bir olgu olmayacaktır ve zaten şuanda biz zamanın göreliliğini net biliyoruz. Zaman olmaması demek veya zamana tabi olmamak demek herşeyin aslında çok kısa bir zamanda olduğunu veya tek bir an olduğunu dahi ortaya koyar. Evrendeki Bütün oluş ve iş için zaman tutarlılığı gerçekte yoksa (ki bizim için var ama mega evren için bu bitiyor) nedenlerin zaman tutarlılığı da kalmaz. Zamanı ve zamana bağlı nedenselligi mutlak olarak ele bu hata ile alıp da bir şeyin nasılını (örneğin aurodinamik kurallar vs ) izah ettiğini bununla da herşeyin bittiğini zannetmek aslında var olan hiçbir şeyin açıklaması değildir. Varlık ve varoluş bahsettiğim çerçevede göreli gerçeklik nedeniyle en büyük sorudur. Tanrı kavramını düşünürken de göreli durumları kesip atmak ve mutlak bir anlayışla düşünmek gerek. Aksi halde zamana tabi düşünmek büyük bir hata olacaktır. Çünkü zamanı mutlak zannedenler zamana bağlı düşüncelerle yaptıkları değerlendirmelerinin evren karşısında hiç bir anlamı olmadığını görmeden değerlendirme yapıyor ve yanılıyor olacaklardır. Bu açıdan bir çok kişi tanrı veya yaratıcı kavramını zamanı mutlak sanmaları (ve bu arada zamana bağlı nedenselligi) zannetmleri nedeniyle mantıksız bulabilirler. Evrende Nedenselligin başlangıcı olması da nedenselligin tanıdığımız şekliyle biçiminin de göreli olduğunu ve mutlak olmadığını ortaya koyar. Bu da yine nedenselligi de hiç bir şekilde bağlayıcı bir duruma getirmez demektir ki bu iki kavramla düşünen ve bunları mutlak zannedenler Tanrı kavramının neyi ifade edebileceğine dair yeterince bir sorgulama içinde değillerdir ve göreli düşüncelerle aslında değerlendirme yapmaktadırlar.

Her ne kadar "Tanrı öyle yaratmış" diyen insanlar boş ise "Tanrı'ya inanınca sorgulama kısmı durur" görüşünü savunanlar da hemen hemen aynı kefededir.Tanrıyı nedense birçok insan, ateist hep masallardaki gibi algılayıp anlam yüklemeye çalışıyor ve bazıları -ülkenin çoğunluğu- da bu profile teslim olup kendini bırakıyor diğer kısımda "Hayır olamaz bu çok zıt" deyip hemen yön değiştiriyor bana göre şuan ortalıkta maalesef "ateizm inancı" başgostermeye başladı.Yeni nesil ateistler İslam vb inanç sahiplerine aşırı gerici bir tutumla yaklaşıyor.

Ben bir müslümanım,Kur'an'ı okuduğum zaman anlamaya çalışırım,reddetmem yani neden böyle denildi acaba diye sorgularım onun pesıne düşerim.Zaten kendisi bütüncül olarak ele alınması gereken (ve doğru düzgün okuyarak mealden bahsetmiyorum)bir hayat kitabı yani kötülük emretmiyor yani ben şimdi bunu okuyorum, inanıyorum diye geri mi olacam?Hayır.Aksine ben eğer Allah'a inanıyorsanm

"Bunları neden yaratmış?" "Acaba burada nasıl bir mekanizma var?" Yani benim anladığım kadarıyla zaten bu kitap benden sorgulamamı istiyor.Neden kitapta "bunu anlayanlar için büyük bir nimet vardır." denir?

Anlamak zaten sorguladıktan sonra meydana gelir.Yani bu kitaba inanmak, Allah'a inanmak beni gerici yapmaz.Ben buna inanıyorsam mesela herkesin ağzında evrim var.Çok güzel bir mekanizma var evrimde bana göre Allah'ın işi ateiste göre bir müthiş doğa olayı.Yani bu kısımda bilim aslında çok önemli bir araç bunda inanıp inanmamak bağımsız herkes bilim yapabilir.Ateistler düzgün ateist olursa,İnananlar doğru inananlar olursa mutlu mesut yaşanır.Herkes bir suçlu arama peşinde,herkes İslam'ın Afganistan'ın uyguladığı İslam olduğunu düşünüyor örneğin veya çoğu insan ona bir vücut ve sıfat giydirmeye çalışıyor.Halbuki benim anladığım sorgulamam gerektiği ve bilim yapmanın da ne kadar önemli olduğu.Bu da herhangi bir suç değil inanmayanda inanmaz ama ikimizin vardığı sonuçlar her zaman aynı olur.İkimiz de 5 cm lik bir cismi 5cm ölçeriz.Bilimden başka da şuan pek bir yardımcı durum yok zaten bildiğimiz her şey bilimin içinde.Felsefe,fizik,kimya,biyoloji,tarih vs Bilim çok geniş,algılayabildigimiz ölçüde sorguluyoruz zaten.Yarın öbür gün bir başka boyutsal bir bilgi birikimi olsa orayada bilimle varacağız bize dışarıdan birisi seslenmedigi sürece bilim bizim direğimiz olacak.Ve oraya da inanan inanmayan aynı anda beraber varacağız.