Genel olarak büyük patlama uzay-zaman halen tam olarak akıl sır ermeyen tekillik ilkesiyle anlaşılmaya çalışılıyor. Fakat tekillikler fizik kanunlarını alt üst edecek kadar tuhaf ve sınırlı. Bu bağlamda her şeyin mümkün olabileceği düşünülüyor. Fakat araştırmanın yazarları evrenin belki de daha tahmin edilebilir, tekillikten uzak olabileceğini düşünüyorlar. Yapılan önerme ise; bizim evrenimiz dört boyutlu bir kara deliğin olay ufkunu saran üç boyutlu bir yapı olabilir. Bu senaryoda; evren dört boyutlu bir evrendeki bir yıldızın çökerek kara deliği dönüşmesiyle, büyük patlamaya dolayısıyla evrenin oluşumuna neden oluyor.
Bizim üç boyutlu evrenimizde kara delikler iki boyutlu olay ufuklarına sahipler ve iki boyutlu geri dönüşü olmayan noktayla çiziliyorlar. Fakat dört boyutlu evrende kara deliği üç boyutlu olay ufku oluyor. Amaçlanan senaryoda evrenimiz asla tekillik içinde olamıyor, olay ufkunun dışında tutulduğundan tekillikten korunuyor. Genişletilmiş bir dört boyutlu yıldızdan doğan kalıntılar aslında. Araştırmacılar bu fikir ne kadar absürd gelse de uzay-zamanı en iyi tarif eden modern matematik ilkelerine sıkıca bağlı. Özellikler holografinin ilkeleri kullanarak büyük patlama kozmik bir illüzyona döndü. Ayrıca bu model uzun soluklu kozmik bulmacalar adres göstererek, kritik bir biçimde test edilebilir. Bununla beraber bizim önsezilerimiz dört boyutlu bir kara deliğin olay ufkundan yola çıkıyor. Bununla ne dört boyutlu bir evrene dair konseptimiz ya da dört boyutlu bir evrenin nasıl olabileceğini bilmiyoruz.