TERCİH MESELESİ!
Bizi biz yapan, farklı kılan görünüm, yetenek ve ölçülerimiz değil tercihlerimizdir!
Zikrettiğiniz söz bu çağa çok da denk düşen bir söz değil. Daha çok dar ve kapalı ortamda ömrünü tüketen geleneksel aile yapısı için uyan bir söz. Haliyle aynı ortamda ve sürekli aynı şekilde uyaranlara maruz kalındığında, hele ki alternatif başka örneklerin olmadığı bir ortamda, sadece babayla değil herkes herkesle benzeşir. Ya huyundan ya suyundan misali.
Fakat günümüzde, bedensel olarak dar çevrelerde ömür tüketsek de zihinsel olarak, hele ki internet vasıtası ile, bütün dünya ile aynı anda bağ kurma ve sayısız farklı yaşamı ve görüşü tanıma ve değerlendirme imkanına sahibiz.
Bu bize, bizi biz yapacak olan sayısız ve farklı tercihlerde bulunma olanağı sağlar. Zira büyüklerin, “Yeni nesil bizden koptu, çok bozuldu, eskiden böyle miydi” vb. serzenişleri aslında onlarla benzeşilmediğinin, onların ağzından, en büyük itirafıdır.
Ancak bu bize, babamız yahut başkaları ve birer büyük olarak, hiçbir şeyleri ile benzeşmememiz için bir gerekçe de değildir. Belki de şunu gözetmek lazım: Doğru, yararlı ve akla yatkın olanı al, diğerlerini yok say. Güzel ve geliştirici yönlerini kendine uyarla, aklına yatmayan ve geriletici yönlerini kendinden uzak tut. İnan ki zor değil.
(Not: Özellikle bizim eğitim camiasında çok yaygın fakat bir o kadar da hatalı bir kanı vardır: “Öğrencilere en çok dayak atan öğretmen, öğrenciliğinde en çok dayak yiyen öğrencidir” derler. Oysa öğrenciyken ben dahil, hele ki bundan kırk sene önce dayak yemeyen öğrenci yoktur. Dönemimdekilerin çoğunu tanırım, çoğu meslektaşımdır ve dayak atan birine bile rastlamadım. Ancak, dayak yemiş-yememiş bilemem, yetersizliğinden kaynaklı, aklını değil öğrenciye yönelik fizik gücünü, cüssesini kullanan nice öğretmen de tanıdım. Bu tamamen bir tercihtir. Ve bu tercihin temelinde yatan şey, kişiliğin şekilleniş sürecindeki alternatiflerin kendisidir. Alternatiflerin bazıları bize bağlı değil fakat çoğunu biz yaratırız. Arayan illa ki bulur. Sevgiyle…)
Kaynaklar
- Prof. Dr. Özcan Köknel. (1985). Kişilik. Yayınevi: Altın Kitaplar. sf: 431.
