Semavi dinlerin bu konudaki ifadesi[1];
Nasılki emanet edilen şey,emanet edilen kişinin malı olamaz.
Öyle de cesedimiz ve hayatımız da emanettir.
Istediği gibi kullanamaz.Elini kesemez,Gözünü çıkaramaz,hatta gözünü kör etmek manasında olan harama dahi bakamaz.
O yüzden semavi dinler intiharı, emanete büyük bir hıyanet olarak gördüğü için cezaya müstehak olduğunu ifade eder.
Fakat burda şu ayrıntıyı unutmamak gerekir ki;
Akli denge yitirilip veya cinnet sonrası intiharlar , bile bile hayatına son vermekten farklıdır..