Bakteriler, kendi nesillerine genetik bilgi aktarabilen mikroorganizmalardır. Ancak, bakterilerin genetik bilgi aktarımı, eukaryotik organizmaların (örneğin insanlar) genetik bilgi aktarımından farklıdır.
Bakteriler, genetik bilgiyi hızla aktarabilen ve değiştirebilen bir süreç olan rekombinasyonu kullanarak gen aktarımını gerçekleştirirler. Bu süreç, bakteriler arasında plazmid adı verilen küçük dairesel DNA parçacıkları veya konjuge adı verilen hücreler arası gen transferi yoluyla gerçekleşebilir.
Ancak, bir insanın ölümünden sonra vücudunda çoğalan bakterilerin, bu süreç aracılığıyla elde ettikleri genetik bilgiyi, toprağa geçirdiklerini veya sonraki nesillere aktardıklarını düşünmek oldukça karmaşıktır. Bakteriler arasındaki genetik değişim genellikle canlı hücreler arasında gerçekleşir ve bu sürecin ölü hücrelerde gerçekleşip gerçekleşemeyeceği konusunda bilgi bulunmamaktadır.
Ancak, toprakta yaşayan bakterilerin çeşitli adaptasyon mekanizmalarına sahip oldukları ve farklı çevresel koşullara uyum sağlayabildikleri bilinmektedir. Bu adaptasyonlar, çevrelerindeki koşulların değişmesine ve yeni genetik materyallerin ortaya çıkmasına yol açabilir.
Ancak, bir organizmanın vücudundan edindiği genetik bilgilerin ölümden sonra ortaya çıkan bakterilere aktarılması, mevcut bilimsel anlayışa göre mümkün görünmemektedir.[1]
Kaynaklar
- C. Virolle, et al. (2020). Plasmid Transfer By Conjugation In Gram-Negative Bacteria: From The Cellular To The Community Level. Genes, sf: 1239. doi: 10.3390/genes11111239. | Arşiv Bağlantısı
