Bu soruyu mantık ile çözülebilir bir şeydir. Bunun mantıksal çözümü ise doğru düşünce biçimini aşılamaktan geçer. Doğru düşünce biçimini aşılamak için, danışanı iyi tanımak gerekir, nihayetinde aşkta mantık yoktur ve bu soruyu soran kişi, çözüm değilde zevk istediğinden, mantığı kucaklamayacaktır. Nihayetinde mantıklı düşünce biçimini kişiye nasıl empoz edeceğini seçmek danışmanın yeteneklerine kalmıştır. Mantıklı cevap ise şudur ki, insan bi bakıma son derece bencil bir yaratıktır. Yani yaptığı hiç bir şeyi başkası için yapamaz. Birisi için yaptığı iyiliğin kendisine çıkar saglamadigini düşünerek bi yere kadar kendini kandırabilir, fakat derinde gerçek olan kişisel menfaat uğruna yapılan bir şeydir.
Kabaca anlatımı böyle, örneklendirme yapmam gerekirse. Mesela annen seni hayattaki her şeyden daha çok sevdiğini söyleyebilir, fakat böyle bir şey yok. Size karşı yaptığı her şey bir şekilde kendisine, bir bakıma objektif veya subjektif çıkar sağlamaktadır. Annen bunun farkında değildir, çünkü bu içgüdüseldir. Dahası, akış sürekli olarak değişken olduğundan, sabit bir şey yoktur. O anda olan bir şey, başka bir anda olan şey kadar gerçektir.
Danışan kişinin de herkes gibi olduğunu kabul etmesi ve anlayış göstermesi gerekir. Eğer bu duruma mantıkla yaklaşmazsa cahilliğin onu hapsedeceginin bilincinde olması gerekir.