Şuanda neden ensest ilişkiden igreniyor veya tiksiniyoruz veya bunu 'çirkin' buluyoruz. Bunun sebebi öğrenilmiş bir ahlak kuralı mı. Yoksa benlik mi. Öğrenilmiş bir ahlak kuralı diyen kişi ben ensest ilişki gayet doğal yaşarım, yaşayabilirim diyebilmeli ve gerçekten bunu isterse yaşayabilmelidir. Aksi halde bu 'öğrenilmişlik' dediği şeyin hiç bir geçerliliği o kişi için yoktur. Bırakın yaşamayı öğrenilmişlik diyen kişilerden çok büyük çoğunluğunun annesiyle cinsel ilişki hayal dahi edebilmesi mümkün değildir. Bu kadarını bile yapamaz. Bu da demektir ki öğrenilmişlik dediği şeyi yapamıyorsa bu o kişi için de öğrenilmiş bir ahlaki durum değil demektir. Çünkü bunu içi almaz, çirkin ve tiksinc bulur.
Ensest ilişki zararlı ve engelli veya hayat kalitesi düşük bireyler dünyaya gelmesine neden oluyorsa bu durum evrim için bir elenme mekanizmasını zaten yaratır. Ataların özel bir karar almasına gerek yok. Evrim ensest ilişkiyi desteklemez çünkü verimli değildir. Bu nedenle bizlerde var olan ensest ilişkiye dair ahlaken benliksel tiksinme durumunu evrim doğal ve biyolojik olarak desteklemiştir. Böylece ensest ilişkiden uzak duran veya kaçınan bireyler çoğalmıştır. İşin ahlaki olarak anlamlandırılmasındaki tiksinçlik veya çirkinlik ise çok ilginç bir durumdur ki ahlak veya etik nedir sorusu açısından bizi bambaşka yerlere götürebilir.
