Nasıl ki sevdiğimiz hava koşulu bir günlük oluşsa ya da tutkulu olduğumuz takım, bir maçta galip gelse de mutluluğumuz elbette olacaktır ancak kalıcı değildir. Aristo'ya göre yaşamak gerçek mutluluğu aramak olmalıdır. Bu elbette uzun süren bir serüven olmakla birlikte hayatımızda olan küçük olaylar, gerçek mutluluğu bulmamızda bir etken değildir. Gerçek ve kalıcı mutluluğu, iyi bir insan olmaya, ahlaki kuralları yerine getirmek ve bundan dolayı da "doğru karaktere" sahip olarak elde edebileceğimizi ifade etmiştir. Biz doğru karaktere sahip olduk diyelim, hayatta ki şansımız yaver gitmezse ne olacak, o zamanda mutlu olabilir miyiz? Aristoteles, iyi ya da kötü talihimizin mutluluğumuzu belirlemede rol oynayabileceğini kabul ediyor. Yine de, hayatımızı rasyonel varlıklar olarak benliğimize göre dolu dolu yaşayarak, ne olursa olsun mutlu olmaya mahkum olduğumuzu iddia ediyor. Bu nedenle mutluluk, şanstan çok bir davranış ve alışkanlık yani erdem meselesidir. Bu tür davranış ve alışkanlıkları geliştiren bir kişi, talihsizliklerine pozitif yaklaşabilir ve bu nedenle asla gerçekten mutsuz olduğu söylenemez. İşte bu durum mutluluğu kalıcı kılmanın yolu olarak açıklanabilir.
145 görüntülenme
Kaynaklar
-
N.Warburton. (2011). Felsefenin Kısa Tarihi. ISBN: 978-605-171-117-1. Yayınevi: Alfa. sf: 22-30.
-
N.Burton. Aristotle On Happiness. (28 Ocak 2013). Alındığı Tarih: 14 Aralık 2020. Alındığı Yer: psychologytoday
| Arşiv Bağlantısı