"Doğal seleksiyon gereğince hayatta kalması gereken kisi bebek/yavru iken anne bebeğe göre nasıl ve neden evrim geçirdi, hayatta kalmaya ihtiyacı olan bebek iken anne neden onu hayatta tutmak için evrimlesti"
Çok güzel bir soru. Evrimi bir tür hayatta kalma mücadelesi olarak tanımlamak basit ve çok hatalı bir tanımdır. Ancak bir konudan haberdar olurken genelde ilk başlarda basit ve hatalı şekilde öğreniyoruz. Bu yaklaşım örneğin arılar ve termitler gibi koloni yaşamı süren canlıları da açıklayamazdı.
Evrim için hayatta kalmaya çalışan bireyler değil genetik bilgidir. Sebebi çok basit. Var olan her genetik bilgi en az 4 milyar yıldır kendini kopyalamayı başarmışdır. Bu konuda öyle veya boyle başarısız olanlar kendilerini devam ettiremeyip silindi. Ki canlılık tarihi boyunca var olmuş türlerin ezici bir coğunluğunun nesli tükenmiştir.
Örneğin arıları ele alalım. Dişiler arasında istisnalar dışında sadece kraliçe ürer. Diğer kısır dişiler ya kraliçenin çocuğu ya da kardeşidir. Bu durumda diğerlerinin soyu nasıl devam ediyor? Kraliçenin genleri kısır dişilerin genlerine benziyor. Akrabaların soyunun devam etmesi' bireyin de soyunun bi oranda devam etmesi anlamına gelir.
Yavruları hayatta kalmayan bir anne soyunu devam ettiremez. Bu da ona ait olan genetik bilginin devam edemeyeceğini gösterir. Cinsiyetlere sahip olan tüm canlılar soyunu devam ettirme konusunda başarılı annelerin soyundan gelir.
Yani bireysel hayatta kalma durumu evrimsel açıdan bir şey ifade etmiyor. Örneğin bir erkek örümcek için çiftleşme hemen her zaman ölümle sonuçlanır. Eğer çiftleşmeye çalışmasa daha uzun süre hayatta kalabilirdi. Ancak üreyemeyeceği için hayatta kalması soyunun devam etmemesine evrimsel açıdan da başarısız olmasına sebep olurdu.