Tabii ki, her ergen bireyin ailesiyle sorunu olmaz. Kimi ergenler ailesiyle mükemmel bir iletişime sahipken, kimileri daha fazla çatışma yaşayabilir. Ama ara sıra ergenlik dönemi, aile üyeleri ve ergen arasında gerginlikler veya anlaşmazlıklar yaşanabilen bir dönem olabilir. Ben de ergenlik döneminde belli başlı sorunlar yaşadım, ve herkesin ailesiyle ara sıra anlaşmazlıklar yaşadığını düşünüyorum. Benzer bir deneyimden geçtim, hala geçiyorum ve seni de anlaya biliyorum.
Mesela bir gün şöyle düşündüm: Herhalde bu yaşta hepimiz bi' şekilde sıkılıyoruz, değil mi? Kimisi ailesiyle uyuşamıyor, kimisi okulda, kimisi de arkadaşlarıyla. Ama en önemlisi, kendimizle de uyuşamamaktan kaynaklanan şeyler oluyor. Mesela, ergenlikte kim olduğumuzu keşfetme çabası içindeyiz. Kimim ben, ne istiyorum, ne yapmak istiyorum? Bazen bu soruların yanıtları yok gibi geliyor.
Hata yapmak, kararsız olmak, bazen kendimizi tanıyamamak, bunlar hep ergenlikle ilgili şeyler. Hem, bu dönemi geçirip yetişkinlik kapısına adım attığında, her şey daha net hale geliyor.
Ayrıca, bütün bu soruları sormak ve yaşadığın bu karmaşayı hissetmek, büyümek ve olgunlaşmak için bir parçası. Bazı şeyleri deneyip, yanılgılar yaşayarak öğreniyoruz.
Bir gün kendimizi süper iyi hissederken, ertesi gün tüm dünya başımıza yıkılmış gibi gelebilir. İşte, ergenlik denen bu dönemde, duygularımızın rolleri gerçekten değişken olabilir. Aynı anda hem mutlu, hem de sinirli, hem de üzgün hissedebiliriz.
Kendinle ve dünyayla çatışma içinde oluyorsun. Her şeyi sorguluyorsun, kimse sana anlayış göstermiyor gibi hissediyorsun. Hem kendimizin, hem de ailemizin hataları var. Belki de orta yolu bulmak zor. Kimse mükemmel değil, ailemiz de değil, biz de değiliz.
