İnsan kalbinde sevgiyle nefret yan yana durur. Pozdnişev, aşkın en saf halini ararken, kendi karanlığında kayboldu. Şüphe, kalbini kemirdi, ruhunu zehirledi. Sonunda, sevdiğini düşündüğü kadını öldürdü. Ama bir insan en çok sevdiğini öldürebiliyorsa, orada sevgi var mıydı? Yoksa başından beri sadece kendini mi kandırıyordu?..İnsan bazen en sevdiğini kendi elleriyle yok eder…