Ruhu Revan
Bir insan nasıl ölmeli,
Daha nefesi varken göğsünde?
O ruh nasıl durmalı,
Yüreği sökülüp, yalnızlığa gömülmüşken?
Bu beden nasıl taşır kendini,
Ruhu çoktan terk etmişken?
Nasıl sürer bir cansız beden,
Sensizlikle sınanmışken?
Bir anı nasıl silinir,
Gözyaşıyla yoğrulmuşken?
Sesinde yankılanır hüzün,
Geceye gömülmüş bir izken.
Her gün nasıl doğmalı,
Yokluğunla kararmışken?
Bu gözler nasıl bakmalı,
Görmeye dair her şey bitmişken.