Bir Alem, Bir Veba
Yıllanmış bir kâğıt,
Bir kalem dokunur elimde.
Sarmış dünyayı derin bir matem,
Kalmış vebayı yüreklerde bir âlem.
Gözlerimde bir hicranın izi,
Dillerimde sessizliğin feryadı.
Varlık susmuş, dünya viran,
Zaman, vuslatın soğuk yadı.
Ruhumda kış mevsiminin fırtınası,
Baharı gömüp sustular usulca.
Ne güneş var ufukta, ne bir demi,
Yürekler karla buz tuttu aniden.
Küller savrulur hayallerin yasından,
Bir umut arar mısın yarının ardından?
Matem dökülür düşlerin koynundan,
Kurtuluş yok, bu çağrıştan kaçılmaz.