Fetüse Geçen Mikroplastikler Doğumdan Sonra Bile Etkisini Gösteriyor!

Mikroplastiklerin hayatımızdaki yeri gittikçe genişlese de bilim insanları her geçen gün mikroplastiklerin sağlığımıza olan etkilerinin ne kadar kötü olabileceğine dair yeni bilgiler öğrenmeye devam ediyor.

Fareler üzerinde yapılan ve Science of the Total Environment dergisinde yayınlanan yeni araştırma, doğumdan sonra da etkisini göstermeye devam ettiren bu küçük plastik parçalarının anne tarafından doğmamış yavrusuna aktarılabildiğini gösteriyor.^[1]

Daha önce yapılan araştırmalarda kum tanelerinden daha küçük olan mikro ve nano plastiklerin plasentanın içine girebildiği gözlemlenmişti. Fareler üzerinde yapılan yeni bir araştırma ise bu küçük plastik parçaların doğumdan sonra büyüyen yavruların vücudunda en az 2 hafta kadar kalabildiğini ortaya koyuyor.

Çalışmayı yürüten Rutgers Üniversitesi'ndeki çalışma ekibi, araştırma sırasında hamile annenin plyamid-12 olarak adlandırılan naylonu soluduktan sonra, yenidoğan farenin beyninde, böbreklerinde, akciğerlerinde, kalbinde ve karaciğerinde plastik izlerine rastladı.

Bazı plastik parçacıkların doğumdan sonra anne sütü yoluyla geçmiş olabileceği reddedilemese de bu parçacıkların farenin gelişimindeki önemli noktalardaki varlığı bebek fare için bir tehlike kaynağıdır. Rutgers Üniversitesi'nde farmakoloji ve toksikoloji alanında Doçent Dr. olan Phoebe Stapleton konuya ilişkin şunları söylüyor:

Kimse karaciğerinin içinde plastik bulunmasını istemez. Mademki bu plastiklerin karaciğerde ve diğer organlarda bulunduğunu biliyoruz, bir sonraki adım onların neden orada olduklarını ve bunun ne anlama geldiğini anlamaktır.

Plastik ürünler parçalanıp çevreye yayıldıkça yediklerimizden, içtiğimiz sudan ve hatta soluduğumuz havadan vücudumuza girebilir. Fareler üzerinde yapılan bu araştırmanın insanlar için de geçerli olduğuna dair biyolojik kanıtlar bulunuyor. Yani bu çocuklarımızın organlarında ve dokularında mikroplastik birikimiyle dünyaya geldiği anlamına geliyor!

Bunun sağlığımız için ne anlama geldiği henüz net olarak bilinmese de durumun olumlu olmadığını söylemek yanlış olmayacaktır. Önceki çalışmalar, kardiyovasküler hastalıklar dahil birçok diğer sağlık sorununun artması ile kirletici mikroplastiklerin ilişkili olduğunu gösteriyordu, ancak bu denli fazla mikroplastiğe maruz kalmanın uzun dönemde gerektireceği olası tedavi yöntemleri hâlâ belirsizliğini koruyor.

Hayatın erken dönemlerinde kirletici maddelere ve kimyasallara maruz kalmanın ileride sağlık sorunları ve kronik hastalık riskini önemli ölçüde artırdığı biliniyor. Bu durumun büyük olasılıkla mikroplastikler için de geçerli olacağı düşünülüyor. Araştırmacılar, yayınlanan makalede konuya ilişkin şunları söylüyor:

Bu sonuçlar, mikroplastiğe maruz kalmanın, anne-bebek sağlığı ve sistemsel parçacık birikimi ile ilişkili toksik etkiler hakkında endişeler doğuruyor.

Üstelik Dünya genelinde 450 milyon tondan fazla plastik materyal ile plastik günlük hayatımızın neredeyse her kısmına girmiş durumda. Çalışmalar, bu plastiklerin nasıl geri dönüştürülebileceği ve vücudumuza girmesinin nasıl engellenebileceği konusunda yeni yollar keşfetmeye devam ediyor. Bu sorunun çözülmesi, Gelecekteki neslin sağlığı için kritik öneme sahip. Stapleton son olarak şunları söylüyor:

Plastiklerden tümüyle kurtulabileceğimizi düşünmüyorum, çünkü onlar modern yaşam için çok önemliler. Ancak hangi plastiklerin daha az zehirli olduğu hakkında uygulayabileceğimiz birtakım yasaların çıkacağı bir noktaya gelebileceğimizi düşünüyorum.