Özünüz Kitaplar

Bencee... Cümleye bence diye giriyorum çünkü ben benden başka kimsenin hayatını yaşamadım. Ama şunu herkes için diyebilirim ki herkesin hayatta hayal kırıklıkları veyahut üzüldükleri bir olay veya olgu olmuştur. Kimileri bu olaylar ve olgular karşısında pes etmiş, kimileri insanlardan uzaklaşmış kimileride kendi canına kıymaya kalkmıştır ve bazıları da kıymıştırda. Tabi içimizde öyle insanlar varki bu kırıcı üzücü yorucu olaylar karşısında yıkılmayıp hatta daha güçlü, daha sağlam hayatına devam etmiştir. Zor olanda bu ya hayatına devam etmek. Bazen öyle anlar oluyor ki saat ilerliyor ama zaman değişmiyor, geceler oluyor ama günler değişmiyor hatta aylar bile geçiyo ama yıllar hep aynı kalıyor. Zaman sizin için anlamını yitiriyor çünkü o an yaşadığınız sizin hayatınız ve o hayat o yaşam size ızdırap vermeye başlıyor. Tam da o çöküntünün içindeydim zamanların, günlerin ve yılların olmadığı mekanın içinde, bir başıma, kendi düşüncelerimle beklerken elime bir kitap geçti. Hani sorarlar ya dönüm noktanı bize söyler misin? Diye işte dönüm noktam elime geçen o kitap oldu o kitap benim o kasvetli hayatımı unutturdu. Sayfaları çevirdikçe kitapdaki karakter... evet evet kitapdaki o mutlu karakter olmuştum. Uzun zaman sonra ilk defa böyle hissetmiştim. Sayfa çeviriyorum daha çok karaktere bürünüyorum düşünsenize uzun zamandır sadece düşüncelerinizle var olduğunuz o kötü düşüncelerle boğuşan sizler ilk defa başkaların hayatını yaşıyorsunuz. Galiba ben ilacımı bulmuştum. Acılarımı unutmak mümkün değildi ama hatırlamamak mümkün olmuştu. Yavaş yavaş acıma alışmış biri olmuştum belkide. Hala eskisi gibi açıyor ama artık ilacımıda biliyordum. O kadar çok kitap okumaya başladım ki artık usta yazarların zihninde hareket ediyordum ve onların zihninde o kadar rahattım ki kendi hayatımda bile o mutluluk diye tabir ettiğimiz şeye ulaşıyorum. Mental olarak çöken ben artık kitaplarla canıma can mutluluğuma mutluluk katıyordum artık. Ama üzüntümü ve yaşımı yine yaşıyodum, daha kontrollü şekilde. Eski zayıf bana birşey olmuştu ve artık zaman geçiyor, saatler ilerliyordu. Diceğim o ki hayatınız çok kötü yada yaşantınız berbat hatta sevdikleriniz acımasız olabilir ama bizim yapacağımız bir şekilde hayata tutunmak bu hayata bir kere geliyoruz ben hayatımı kitaplarda buldum siz müzik aletlerinde veya başka şeylerde bulabilirsiniz. Şuan keman öğreniyorum. Belki ben bu sıkıntılara düşmeseydim ne kitap okuyan nede müzikle uğraşan biri olucaktım sizden tek isteğim siz o üzenler kıranlar ve hayal kırıklığına uğratanlar gibi olmayın biz kitap değiliz biz yaşarken anlaşılmaya mecburuz.