Beethoven duymadıysa nasıl 9. senfoni bestesini yaptı?

Beethoven hayatının ilk otuz yılı boyunca müzik dinledi ve çaldı, bu yüzden enstrümanların ve seslerin nasıl çaldığını ve birlikte nasıl çalıştıklarını biliyordu.

İşitme kaybı, ani bir işitme kaybından ziyade progresif ilerliyordu. Bu yüzden her zaman kompozisyonlarında nasıl bir ses olacağını zihninde hayal edebildi. Beethoven’ın hizmetçileri, işitme duyusu kötüleştikçe, piyanoda oturduğunu, ağzına bir kurşun kalem koyduğunu, notanın titreşimini hissetmek için enstrümanın ses tablasının diğer ucuna dokunduğunu hatırladı.

ve evet sağırlık döneminde sahne aldı. Ama notaları duymak için onlara çok sert vurarak piyanoları mahvediyordu.

Besteci Louis Spohr, 1814 yılında Beethoven’i Archduke Trio için yaptığı bir provada izledikten sonra şöyle dedi:

“Zavallı sağır adam, forte pasajlarında teller sarsılıncaya kadar tuşlara bastı ve pianoda, o kadar yumuşak bir şekilde çaldı ki, bütün nota grupları atlandı. Böylece piyano (pianoforte) parçası olarak bakılmadıkça müzik anlaşılmaz hale geldi. Çok zor bir kader olarak çok üzülmüştüm.”

Muazzam Dokuzuncu Senfonisinin galasına geldiğinde, Beethoven bunu yapmakta ısrar etti. Orkestra, bestecinin yanında durmak için başka bir şef, Michael Umlauf’u kiraladı. Umlauf, sanatçılara kendisini takip etmelerini ve Beethoven’ın talimatlarını görmezden gelmelerini söyledi.

Senfoni, Beethoven’ın duyamadığı acımasız alkış aldı. Efsaneye göre, genç kontralto Carolina Unger maestroya yaklaşır ve alkışları görmesi için onu izleyiciyle döndürür.