Gece Kahvesi

Gece Kahvesi (Fransızca: Le Café de nuit) Hollandalı sanatçı Vincent van Gogh tarafından Eylül 1888'de yapılan bir yağlı boya resimdir. Resmin ismi sağ altta yer alan imzanın altına yazılmıştır. Resim Yale Üniversitesi tarafından sahiplenilmiş olup; New Haven, Connecticut'ta bulunan Yale Üniversitesi Sanat Galerisi'nde sergilenmektedir.

Resimde tasvir edilen mekan Café de la Gare, 30 Place Lamartine, Joseph-Michel Ginoux ve karısı Marie tarafından işletilmiştir. Karısı Marie Kasım 1888'de Van Gogh ve Gauguin'in Arlésienne resmi için poz vermiştir. Daha sonradan Joseph Ginoux da iki ressam için poz vermiştir.

Açıklama

Resim 30 büyüklüğünde (Fransız standardı), sanayi amaçlı üretilen bir tuvalin üzerine yapılmıştır. Bir kafenin iç mekanını tasvir eden bu resimde, orta arka planda perdeli bir kapalı bulunur. Büyük ihtimalle daha özel odalara gittiği düşünülebilir. Beş müşteri duvar boyunca, resmin solundan sağına kadar sıralanır. Bilardo masasının yanında ise açık renk mont giymiş garson izleyiciye doğru bakmaktadır.

Resimdeki beş müşterinin tasviri şu şekilde tarif edilmiştir: "üç sarhoş ve terkedilmişler büyük salonda [...] uyumak ya da sersemleşmek için toplandılar."[2] Yale Üniversitesi'nden Alan Shestack'e göre: "kafe yerel istikrarsız kimseler ve fahişeler için gece boyu kullanılan uğrak bir yerdir. Bahsi geçen kişiler ise masalara yaslanarak otururlar ve odanın en ucunda beraber içerler."

Sert, karşıt ve canlı renklerin kullanıldığı resimde tavan yeşile; üst duvarlar ise kırmızıya boyanırken, tavanda duran parıltılı gaz lambaları ile zeminde sarı renk tercih edilmiştir.

Köken

Kardeşi Theo'ya yazdığı şakacı mektupta mekan sahibi Ginoux'un kendisinden çok para aldığı ve intikam olarak da onun yerini boyamanın zamanı geldiğini söyler.

Suluboya. Özel koleksiyon.

Ağustos 1888 tarihli mektupta Van Gogh kardeşine şunları yazmıştır:

“ Bugün büyük ihtimalle bir odaya sahip olduğum ve geceleri hava gazı ışığının olduğu bir kafenin iç mekanına başlayacağım. Burada ona "“café de nuit” diyorlar (buralarda oldukça çoklar), gece boyunca açıklar. Gece gezenler kalacak yere verecek parası olmadığı zaman burada kalabilir veya içeri alınmak için çok sarhoşturlar.„

Eylül 1888'de resmi yapmak için üç gün boyunca geceleri uyumadı. Bu süreçte gündüzleri uyumayı tercih etmiştir. Daha sonra sulu boyayı gönderip, kompozisyonu kopyaladıktan sonra yine renk planını Japon ahşap boyaları gibi basit olması için sadeleştirdi.

Van Gogh'un Kafe Terasta Gece adlı resmi dış mekana kurulan masaları, sokak hayatını ve gece gökyüzünü gösterir. Sanatçı onu Gece Kahvesi ile hemen hemen aynı zamanlarda Arles'te üretmiştir. Bu resim Place du Forum'da yer alan farklı ve daha büyük bir kafeyi tasvir eder.

Eleştiri

Van Gogh'un Ressamlığı

Van Gogh kardeşi Theo van Gogh'a birçok mektup yazmıştı ve bu mektuplarda en son çalışmalarına dair detaylar mevcuttur. Sanatçı, kardeşine Gece Kahvesi ile ilgili birden fazla mektup yazmıştır. Amerikalı sanat tarihçisi Meyer Shapiro'ya göre van Gogh birkaç eserine diğerlerine göre daha fazla değer vermiştir.

Mektuplarından birinde sanatçı bu resmini şöyle tanımlar:

“ İnsanlığın korkunç tutkusunu kırmızı ve yeşili kullanarak aktarmayı denedim. Oda kan kırmızı ve koyu sarı; yeşil bir bilardo masası ortada duruyor. Turuncu ve yeşil parıltı saçan dört limon sarısı lamba var. Her yerde yabancı renkler durumuna düşen kırmızı ve yeşille bir zıtlık ve çatışma hali var. Örnek olarak mor ve maviye boyanmış kasvetli bir odada uyuyan holiganlarda görüldüğü gibi. Bilardo masasının kan kırmızısı ve yeşil-sarı karışımı renkleri yumuşak XV. Louis yeşili ise zıtlık oluşturmaktalar ve tam karşıda bir gül demeti...Ev sahibinin beyaz kıyafetleri köşede dikkatlice etrafı izlerken limon sarısı veya soluk yeşile dönüşüyor. „

Ertesi gün (9 Eylül)'de kardeşine şunları yazar: "Benim resmim olan Gece Kahvesi'nde kafenin insanların kendini mahvedebileceği, çıldırabileceği veya suç işleyebileceği bir yer olduğu fikrini anlatmaya çalıştım. Yani sanki Louis XV yeşili ve bakır renginin yarattığı sıradan bir evde oluşan karanlığın gücü sarı-yeşil ve koyu mavi-yeşil ile zıtlık yaşıyormuş gibi, ve bunların hepsi şeytanın fırınıymış gibi hissettiren soluk sülfürlü bir yerde. Ve bütün bunların hepsi Japon coşkusu içinde, ve Tartarin'in iyi niyeti sayesinde.

Ve eklemiş: "Renk sadece stereoskopik bakış açısı ile bakınca yerel doğru değil; fakat aynı zamanda ateşli bir karakterin duygusunu yansıtmaktan başka bir şey de değildir"[8]

Renklerin şiddetli abartısı ve resmin derin bir plana sahip olması Van Gogh tarafından "yaptığım en çirkin resimlerden biri" olarak nitelendirilmesine yol açmıştır. Aynı zamanda bu resmi yine kendi yaptığı Patates Yiyenler'in "eşi, ama bir o kadar da farklısı" şeklinde benzetmiştir. Benzerlikler ise lamba ışığının kullanımı ve ihtiyaç sahibi insanların durumuna ilişkin bir duyarlılıktır.

Bu resmi bitirdikten hemen sonra Sarı Evin Dekorasyonu ile birleştirmiştir.