Mitozla çoğalan ökaryotlar çeşitliliği sağlamak için farklı davranışlar sergilerler. Örneğin, Paramesyum benzeri protistalar iki tane çekirdeğe sahiptir. Makro ve mikroçekirdek. Makroçekirdek canlının beslenme gibi temel ihtiyaçlarını karşılarken, mikroçekirdek ise şimdi irdeleyeceğim konjugasyon süreci ile popülasyona çeşitlilik katmaktadır. Konjugasyon süreci ile iki farklı paramesyum bir araya gelir ve her ikisinin de mikroçekirdeği mayoz geçirir. Her birinde ortaya çıkan 4 çekirdeğin 3 tanesi yok olur ve kalan çekirdekler bir daha mitoz geçirir. Her iki hücre de bir çekirdeğini öbür hücredeki bir çekirdekle değiş tokuş yapar ve farklı hücreden gelen çekirdekle ana hücrede oluşan çekirdek kaynaşarak tamamen yeni gen kombinasyonlarına sahip birer çekirdek oluşturur. Ardından hücreler birbirinden ayrılır ve mitoz bölünerek çoğalır. Süreç biraz karmaşık olduğu için buraya görsel ve kaynak ekliyorum.[1][2] Bunun dışında mitozun da %100 başarı oranı ile çalışan bir bölünme mekanizması olmadığını anlamak gerek. Mitozdaki yapılan hatalar sayesinde mutasyonlar birikerek popülasyon içerisindeki çeşitliliğe katkı sağlanıyor ve bu da evrimle sonuçlanıyor.
Kaynaklar
- L. A. Urry. (2020). Campbell Biology. ISBN: 9780135188743.
- Y. Önal. Konjugasyon Biyoloji Konu Anlatımı Ders Notları | Biyoloji Portalı. Alındığı Tarih: 6 Eylül 2025. Alındığı Yer: Biyoloji Portalı | Arşiv Bağlantısı
