Biyolojik sistemlerde genellikle bencillik görülür. Canlı sürekli kendisi için fayda sağlamak ister. Fakat bazı durumlarda alturizm denilen davranış modeli görülebilir. Bu bir bireyin faydasından ziyade popülasyonun faydasını sağlamaya verilen genel addır. Bu davranışın en basit örnekleri ise, asla üreme ihtimalleri olmayan işçi arılardır. İşçiler kraliçe için köle gibi çalışır, hatta bazen kovanı korumak için kendi hayatlarını riske atar. Diğer bir örnek ise, mirket tarzı hayvanlarda görülen gözlemcilerdir. Gözlemcilerin görevi sürü avlanırken yırtıcıları gözlemleyip, tehlike anında sinyal göndermektir. Bu durumda canlı yüksek sesle arkadaşlarını kurtarırken kendini açık hedef olarak göstermiş olur.[1]
Merhamet yada sevgi dediğimiz şeyler bizim davranışlara verdiğimiz adlardır. Örneğin yaralı bir sürü üyesine yardım eden bir hayvan görünce ne kadar merhametli deriz. Halbuki onun bu davranışı kendi yaşamı içindir. Bu noktada doğadaki canlılarda hemen hemen her davranışa bir ad vermek mümkün. Kimi cani, kimisi sevecen... Fakat burada bilinmesi gereken canlılar bunları biz insanlar gibi düşünerek yapmıyorlar. Bir canlıya yardım edeyim demiyorlar. Yapıyorlar çünkü bunu yapmak kendilerine fayda sağlıyor. Örneğin bazı kuşlar etraftan hoşuna gitti bitki veya başka unsurları eşine verebiliyor. Fakat burada amacı o sevinsin veya gözüme hoş gürünsün değil, bunu verip kendime çiftleşecek eş bulayım diye yapıyor.
Kaynaklar
- Neil A. Campbell. (2021). Campbell Biyoloji - 12. Baskıdan Çeviri. ISBN: 9786052828335. Yayınevi: Palme Yayınevi. sf: 1490.
