Boşluk Kemirir!
Biten her şey boşluk yaratır. Hele ki güzel ise , onun yaratacağı boşluk aynı zamanda derin bir üzüntünün de kaynağı olur.
Anılar, paylaşılanlar, yaşanmışlıklar ve o iç acıtan “buraya kadar ve tekrarı yok” farkındalığı her insanı üzer.
Buna takılıp kalabilir ya da yeni yaşamlara, ilişkilere, paylaşımlara yelken açarız. Haliyle yeni olana yelken açmak ve sıfırdan başlamak hem korkutur hem de ciddi emek ister. İşte bu nedenle de emek verilmiş ve yaratılmış güzel şeyler asla bitsin istemeyiz.
Ancak biter, mutlaka biter. Ve aslında her bitiş yeni bir başlangıçtır ki buna yaşam diyoruz. Ta ki son noktayı koyana kadar. İşte bütün mesele buna hakkını verebilmektir. Zamanın ve mekanın kıymetini bilerek, sürekli yol almayı göze alarak, geçmişe takılmayarak ve fakat onun damağımızda bıraktığı hazzı da unutmayarak hakkını verebilmek… Bizi tür olarak bu güne taşıyan ana itenek bu…Sevgiyle…
