Yürümeye Devam!
Kusur yol yürüyenin yoldaşıdır! Varsın birileri yürüdüğünüz ve arkada bıraktığınız yola değil, bazı duraklardaki kusurlarınıza takılıp kalsın. Yürümeye devam.
Evrene içkin hiç bir şey yoktur ki kusursuz olmasın, evren dahil. Hele ki toplumsal yapı içinde bir arada yaşamaya mahkum sosyal bir varlık isek kusur yol alırken ki yoldaşımızdır.
Bu, bu denli açık ne net iken birbirimize yönelik değerlendirmelerimizde bunca olumluluğumuz var iken illa ki kusurumuzun görünür kılınması çabası ancak bir art niyetin ürünü olabilir. Bu durumda ağzımızla kuş tutsak bile yaranamayız ve karşıdaki, "neden kuş da ejderha değil" diyebilir.
Önemli mi? Hiç değil. Mesele bizim kusurlarımızı görüp mümkün olduğunca azaltmaya yönelik iyi niyetli çabamızdır. Ancak yol yürüyor isek kusurun da illa ki yoldaşlığı olacağını da unutmamak lazım. Neticede sadece bir köşede durup ölümü bekleyenin kusuru olmaz ki en büyük kusur da odur.
Böyle diyen birine cevabımız ne mi olur? Başa gelen çekilir!...Yürüyüşe devam…
Sevgiyle...
Kaynaklar
- Doğan Cüceloğlu. (2001). Iyi Düşün Doğru Karar Ver. Yayınevi: Remzi Kitabevi. sf: 222.
