Daha Bismillah!
Evrimimizin başındayız ve bizler doğa nazarında daha dünün bebekleriyiz.
Matematik; her ne kadar zihnimizden bağımsız, doğanın yasalarının farklı bir tezahürü ve biz olmasak da var olan bir realite olsa da, henüz emekleme dönemimiz itibarı ile bu realitenin zihnimize izdüşümünün de emekleme evresinde olması kadar doğal bir şey olamaz.
Hele ki, tezahürü her ne kadar somut evrene denk düşse de, doğru-yanlış aranışı soyut ve sonsuz bir olasılığa tekabül eden bir disiplin, evrenin ortak dili olma özelliğini müzik ile paylaşmayı hak ediyordur ki müzik de nihayetinde matematiktir.
Evrenin diline değil henüz kendi dilimize bile yeterince hakim değil iken, kendimiz ile sınırlayıp matematiğe buraya kadar demek bana çok akıl içi gelmiyor!
Öyle sanıyorum ki, sonu olmayan belki de yegane disiplin. Sonsuzluk kavramını formüle döküp izah edebildiğimiz başkaca bir dil var mı ki! Sevgiyle...
