"HAYATIMIZI RİSKE ATARIZ!"
Zihnimiz; benzer veya farklı, ardışık veya değil iki işi aynı anda yapmaya uygun bir donanıma sahip değildir.
Beynimiz problem çözerken her ne kadar çoklu alternatif yaratmaya meyilli olacak şekilde olsa da iş çözümün hayata geçirilmesine gelince bu çoklu alternatifler içinden sadece bir tanesine yoğunlaşacak şekilde evrimleşmiştir.
Bu seçim hem zaman kaybını önleme hem de kararsızlığı ortadan kaldırma içeriği ile sorun durumunda hayatta kalmayı riske etmeme tercihinin-zorunluluğunun bir sonucudur.
Burada, karşılaştığımız durumun sağlığımız ile ilgili birden çok alternatif barındıran bir sorun veya birden fazla işlem gerektiren bir matematik problemi olması durumu değiştirmez.
Aynı anda elbette birden fazla iş yapabiliriz fakat hem aynı organla değil hem de sadece asıl işi destekleyici ve koordine olarak. Konuşurken jest ve mimikleri kullanmak, yürürken kolları sallamak, sarılırken ağlamak, çalışırken şarkı-türkü söylemek gibi.
Ancak aynı anda hem koşup hem de yürüyemeyiz. Aynı anda yaptığımızı sandığımız her işe dikkatlice zum yaparsak mutlaka önemsiz bir düzeyde bile olsa bir sıralama olduğunu görürüz.
Aynı anda hem sakız çiğneyip hem de konuşmayı deneyelim, saniyesinde ya dilimizi ya da yanağımızı ısırırız. Aynı anda hem nefes alıp hem de su içmeyi deneyelim, burnumuzdan gelir.
Haliyle evrimsel süreçte bu vb. deneyimler genetiğimize ve dolayısı ile zihnimize, çok daha ciddi durumlarda bunun hayatımıza bile neden olabileceği bilgisi kazındığından, zihnin aynı bölgesi tarafından kontrol edilen ile aynı organ üzerinden aynı anda iki işi yapamayız.
“Yapabilenler” ise, tıpkı benim gibi ve soruda verilen örnek üzerinden, daha önce defalarca yapılan bir işlem olmasından kaynaklı ve sanki iki işlem birden yapılmış gibi sonucu bir anda 12 olarak yanıtlayabilir fakat bu bir yanılsamadır.
