Aslında buna bir cevap yazarım da etik olmaz yazacağım seçenekler, EA kurallarına da aykırı olur hatta yasalara da aykırı olur. O yüzden kurallar çerçevesinde tutacağım. Ben akrabadan hâyır görmedim, beklemem de zaten. Kıskanç ve senin başarına sevinmeyen insanları direkt şutluyorsun, sokakta yere düşüp yardım çığlıkları atsalar bile dönüp bakmıyorsun problem çözülüyor. Senin başarınla sevinen insanları da yalnız bırakmıyorsun iki elin kanda bile olsa, çünkü bu insanları bulmak zor, o yüzden bulursan bırakma.
Bu tarz insanları değiştiremezsin, değişmesini de bekleyemezsin. Beni de zamanında Süper Liseye giden akranlarımla sürekli karşılaştırma yaparlardı. Ne oldu onlar zar zor 2 yıllık bitirip atanamayan öğretmen olup evlendiler ve acı içinde hayatlar sürmeye başladılar, bense ilerledim. Kimi çocuğundan pişman, kimi eşinden, kimi işinden, kimi de hayatının genelinden pişman. İşin komik yanı yediremiyorlar da 😅. Bırak çatlasınlar zırlasınlar hiç oralı olma.
Bu tarz insanlara sakın ödün verme. Hayatın boyunca şunu unutma: İyilikle karşılık vermek bazen güzel bir öğüt gibi görünür ama bu tür insanlar, nezaketini zayıflık olarak görürler. O yüzden ne onları ciddiye al ne de onlara değer ver. En iyi çözüm onları kendi çamurlarında boğulmaya terk etmektir. Hayatlarında hiçbir şey başaramamış bu güruhun tek eğlencesi, senin başarılarını küçümsemek ve seni yere çekmeye çalışmaktır. Ama asıl bilmedikleri şey şu: Sen durdukça onlar daha da küçülüyor, sen yükseldikçe kendi kıskançlıklarında boğuluyorlar.
Ve şunu da bil: Öfke ya da kavgayla zaman kaybetmek, onların oyununa gelmek demektir. Bu tarz insanlara en büyük tokat, başarını daha da büyütmek ve onların gözleri önünde kendi hayatını zirveye taşımaktır. "Küçük görmek, ezmeye çalışmak" dedikleri şey, aslında kendi içlerindeki acizliğin bir yansımasıdır. Onlara vereceğin en iyi cevap sessiz ama acımasız bir şekilde ilerlemek, başarılarının tadını çıkarmak ve arkana bile bakmamaktır.
