1. Diyet Değişimi ve Çene Yapısındaki Evrimsel Uyum
İnsanlar tarih boyunca diyetlerinde büyük değişiklikler yaşamışlardır. Avcı-toplayıcı atalarımızın sert bitkiler, çiğ et ve sert kabuklu yemişler gibi dayanıklı gıdalar tüketirken, modern insan daha yumuşak, işlenmiş ve pişmiş gıdalar tüketmektedir. Bu değişim çene kaslarının ve kemik yapısının zaman içinde daha az kullanılmasına yol açmış ve bu da çene küçülmesine neden olmuştur.
Çene Yapısının Küçülmesi: İnsanların diyetlerindeki değişim, çenenin küçülmesine ve dişlerin sıkışmasına yol açmıştır. Çene küçüldükçe, 20 yaş dişleri (üçüncü azı dişleri) için yeterli yer kalmamış ve bu da dişlerin gömülü kalmasına veya yanlış hizalanmasına neden olmuştur.[1]
2. Diş Çürükleri ve Şeker Tüketimi
Modern diyetlerin bir diğer sonucu da diş çürüklerinin yaygınlaşmasıdır. İnsan ataları şeker ve işlenmiş karbonhidrat tüketimi açısından sınırlıydı. Ancak, modern diyetlerin yüksek şeker ve rafine karbonhidrat içeriği, diş plaklarının oluşumuna ve çürümeye neden olan bakteri üremesini artırmıştır.
Bakteriyel Çeşitliliğin Azalması: İnsanların diyetlerinin çeşitliliği azaldıkça, ağız florasındaki bakteriyel çeşitlilik de azalmış ve çürük oluşumuna daha yatkın hale gelen bakteri türleri (Streptococcus mutans gibi) artmıştır.[2]
3. Büyük Beyin ve Küçük Çene Hipotezi
İnsanların beyin büyüklüğünün artması ve çenenin küçülmesi arasında bir korelasyon olduğu ileri sürülmektedir. Büyük beyin gelişimi sırasında kafa şeklinin değişmesi, çene kemiklerinin küçülmesine katkıda bulunmuş olabilir. Bu evrimsel değişiklik, çenede dişlerin düzgün hizalanamamasına ve ortodontik sorunların yaygınlaşmasına neden olmuştur.[3]
4. Kullanılmayan Dişlerin ve Çene Yapısının Redüksiyonu
Evrim sürecinde, işlevselliğini yitirmiş yapıların küçülme eğilimi gösterdiği bilinmektedir. Modern insan dişleri, özellikle üçüncü azı dişleri, işlevini büyük ölçüde kaybetmiştir. Diğer memelilere kıyasla insan çene yapısı ve diş boyutu küçülmüş, bu da çene ve diş hastalıklarının ortaya çıkmasına yol açmıştır.[4]
5. Sosyal ve Teknolojik Değişimlerin Etkisi
Son 10.000 yılda tarımın icadı ve yerleşik yaşama geçişle birlikte diyetler ve ağız hijyeni alışkanlıkları dramatik bir şekilde değişmiştir. Daha fazla nişastalı ve işlenmiş yiyecekler tüketmek, dişlerin aşırı kullanımı ve aşınmasına karşı koruma sağlarken, aynı zamanda diş çürüklerini artırmıştır.
Kaynaklar
- Lieberman, D. E.. (2011). The Evolution Of The Human Head. ISBN: ISBN-13: 978-0674046. Yayınevi: Harvard University Press.
- Adler, C. J.. (2013). Diet And Oral Health Through Human Evolution. Nature Genetics, sf: 450-455. doi: 10.1038/ng.2533. | Arşiv Bağlantısı
- Strait, D. S.. (2009). The Feeding Biomechanics And Dietary Ecology Of Australopithecus Africanus. Proceedings of the National Academy of Sciences, sf: 2124-2129. doi: 10.1073/pnas.0808730106. | Arşiv Bağlantısı
- O'Higgins, P., et al. (2007). The Human Evolution Source Book. Yayınevi: Wiley-Blackwell..
