Einstein'ın özel görelilik teorisi, bir gözlemcinin hızının ışık hızına yakın olduğu durumları ele alır. Bu teoriye göre, hızlanan bir gözlemcin cisimlerin uzunluklarını, kütlelerini ve zamanı farklı algılar. Ancak, bu etkiler özellikle ışık hızına yakın hızlarda belirgin hale gelir.
Özel görelilikte, bir cismin kütle çekimi dışarıdan gözlemciler tarafından aynı şekilde algılanır. Ancak, içinde bulunan bir gözlemci için durum farklı olabilir. Örneğin, cismin içinde bulunan bir gözlemci, hızlanan bir uzay gemisindeki gibi, kendi referans çerçevesinden cismin kütle çekimini farklı algılayabilir. Bu algı, cismin dışında bulunan bir gözlemci tarafından algılanan kütle çekimiyle aynı olmayabilir.
Genel görelilik teorisi ise kütle çekimini yerçekimi alanı olarak tanımlar ve kütle çekimi, uzay-zamanın eğrilmesine neden olan kütlelerin varlığından kaynaklanır. Bu durumda, ışık hızına yakın hızda hareket eden bir cismin kütle çekimi dışarıdan ve içeriden gözlemciler tarafından aynı şekilde algılanabilir, çünkü genel görelilik, kütle çekiminin bir cismin içinde veya dışında aynı şekilde etkilediğini öngörür.[1]
Kaynaklar
- A. Einstein. (1916). Relativity:the Special And The General Theory.