Kara delik, yoğunluğu çok yüksek olan ve kütleçekim alanı o kadar güçlü olan bir astronomik cisimdir ki, ışık dahil hiçbir şey bu alanın dışına çıkamaz. Genel görelilik teorisine göre, yeterince kompakt bir kütle, uzayzamanı bir kara delik oluşturacak şekilde bozabilir. Kara deliklerin çevresinde olay ufku adı verilen bir sınır bulunur; bu sınırın ötesinde, geri dönüş mümkün değildir.
Kara delikler genellikle şu şekilde sınıflandırılır:
1. Yıldızsal Kütleli Kara Delikler: Büyük yıldızların yaşamlarının sonunda süpernova patlamasıyla oluşurlar.
2. Orta Kütleli Kara Delikler: Kütleleri, yıldızsal kütleli kara deliklerden daha büyüktür ancak süper kütleli kara deliklerden daha küçüktür.
3. Süper Kütleli Kara Delikler: Galaksilerin merkezlerinde bulunurlar ve milyonlarca, hatta milyarlarca Güneş kütlesine sahiptirler.
4. Mikro Kara Delikler: Çok daha küçük kütlelere sahiptirler ve henüz teorik olarak var oldukları düşünülmektedir.
Kara deliklerin varlığı, ilk olarak Albert Einstein’ın genel görelilik teorisi ile öngörülmüştür ve daha sonra birçok gözlemsel kanıtla desteklenmiştir. Bunlar arasında en ünlüleri, kara deliğin varlığını dolaylı yoldan kanıtlayan X-ışını kaynakları ve yıldızların hareketlerinin incelenmesidir.
