En sevdiğim diyebilir miyim bilmiyorum ama aklıma direkt John Steinbeck'in Fareler ve İnsanlar'ı geldi. Dönemi çok güzel işliyor bence, ama dramın yanı sıra sürekli gerçekleşmeyeceğinin en başından beri farkında olduğumuz bir umut arayışı da okuru, sürekli kendini inandırmaya itiyor. Kitabın en sonunda iki kişi arasında gerçekleşen konuşma da umutlarını kaybeden insanların başkalarının umutlarına karşı da nasıl duyarsızlaşabildiklerini çok güzel bir şekilde özetliyor bence.