[1]Bu farklı kullanım, moleküllerin yapılarının ve bileşiklerin adlandırılmasının bir sonucudur. Molekül formülleri, bir bileşiğin içerdiği atomların türünü ve sayısını göstermek için kullanılır.
NH₃, azot (N) ve hidrojen (H) atomlarından oluşan bir bileşiğin formülüdür. Merkez atom olması nedeniyle azot önce yazılır ve ardından hidrojen atomları gelir. Ancak CH₄ molekülünde, metanın formülü, karbon (C) ve hidrojen (H) atomlarının birleşimini gösterir. Karbon, merkez atom olduğu için önce yazılır ve ardından hidrojen atomları gelir.
Su molekülü olan H₂O ise bir istisnadır. Bu durum, hidrojen bağlarından kaynaklanır ve suyun yapı ve davranış özellikleriyle ilgilidir. Hidrojen bağları, su molekülünün özelliklerini belirleyen güçlü bağlantılar oluşturur. Hidrojen bağları, oksijen (O) atomuyla hidrojen (H) atomları arasında oluşur.
Hidrojen bağlarına dikkat çekmek için suyun formülünde H₂O kullanılır. Bu şekilde, hidrojen bağlarının doğru bir şekilde temsil edilebilmesi sağlanır. Öte yandan, OH₂ ifadesi, hidrojen bağlarını yanıltıcı veya eksik bir biçimde temsil edebilir.
Bu nedenle, su için H₂O şeklinde formül kullanılırken, diğer bileşiklerde genellikle merkez atomun önce yazıldığı bir sıra takip edilir.
Kaynaklar
- T. L. Brown. Chemistry: The Central Science. ISBN: 9780130669971. Yayınevi: Prentice Hall.